แม่ทัพสาวงามผู้นี้ไม่ง้อแม่สื่อ เล่ม 3 (จบ)

เหตุการณ์ที่หนึ่ง "เมื่ออยู่กับหรานเอ๋อร์ บางครั้งพี่ก็หลงลืมไปแล้วว่าตัวเองอายุเท่าใด ทั้งยังคิดว่าตัวเองเป็นสตรีมากกว่าบุรุษ" "อยู่กับข้าไยต้องคิดถึงคำว่าเพศ หากอยากอ้อนข้าจงอ้อน อยากทำตัวงอแงก็มิต้องอาย หากงอนข้าจะง้อ ขอเพียงซื่อตรงต่อความรู้สึกตัวเองให้ข้าได้เข้าใจอารมณ์ของท่านก็พอ เข้าใจหรือไม่เด็กดี" ชายหนุ่มเม้มปาก ช้อนตาขึ้นมองแม่ทัพสาวงาม "พี่ไม่ใช่เด็กแล้ว หรานเอ๋อร์อยากดูหรือไม่" คำพูดนี้ทำเอายี่หรานชะงักไป สายตาวิบวับของเขาไม่อาจทำให้นางคิดเรื่องเหนือสะดือได้เลย เหตุการณ์ที่สอง "หากได้ให้รีบตอบตกลง ไม่ได้ก็บอกว่าไว้โอกาสหน้า สถานการณ์ในตอนนี้ท่านคิดว่าข้าจะประคองสติให้มั่นได้หรือไม่" ดวงตาคู่โตเป็นประกายกล้า ดูอันตรายต่อใจคนมองขึ้นทุกที "หากพี่ตอบว่าได้ สถานการณ์ของเราจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว หากหรานเอ๋อร์ก้าวเข้ามาในถังน้ำนี้เมื่อใด ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมแล้วนะ" มุมปากอิ่มยกยิ้มด้วยเริ่มเห็นความเป็นไปได้แล้ว" ข้าทราบตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้ว ดังนั้นท่านจะให้ข้าอาบน้ำด้วยหรือไม่" "เช่นนั้นก็ถอดเสื้อออกสิ!"