สุดยอดนักส่งอาหารแห่งบาร์เซโร เล่ม 01

หมายเหตุ : เนื้อหาเล่ม 01 จะเทียบเท่ากับ บทนำ - ตอนที่ 67 ของนิยายรายตอน บอร์น กิบส์ เป็นเด็กธรรมดา เขาเกิดและโตในครอบครัวของนักวิชาการ เป็นเด็กเนิร์ด ที่ชอบเล่นเกมพอประมาณ เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชั้นนำ แม้ไม่ใช่เด็กหัวกะทิที่สุดของชั้นเรียน แต่ก็ถูไถพาตัวเองเรียนจบแล้วตอบรับเป็นที่ปรึกษาบริษัทเกมเปิดใหม่ของเพื่อนสนิท ทุกอย่างมันก็ดี ชีวิตราบรื่น คนรอบข้างดี การงานประสบความสำเร็จ เงินทองไหลมาเทมา แต่โลกคงคิดว่าเขาสบายไป เลยส่ง ‘ไวรัสแอสเอจ’ มาล้างโลก ใช่ นี่คือจุดเริ่มต้นของวันโลกาวินาศ คนตายเป็นเบือ ข้าวยากหมากแพง สัตว์กลายพันธุ์ แม้แต่แมลงก็ยังเป็นพาหะนำโรคที่น่ากลัว สิ่งที่โชคดีที่สุดอย่างเดียวก็คือ คนที่ติดเชื้อไม่ได้กลายเป็นซอมบี้แต่มีจุดจบแค่สองอย่าง ตายอย่างสงบแล้วกลายเป็นศพที่ทำให้เชื้อแพร่กระจายเร็วขึ้นหรือไม่ก็กลายพันธุ์เพื่อที่จะมีชีวิตรอดต่อไปในโลกหลังวันสิ้นโลก บางทีไวรัสแอสเอจอาจจะเป็นระบบคัดกรองของธรรมชาติว่า คุณจะได้ไปต่อไหม แล้วก็ใช่ บอร์นโชคดี เขาคือมนุษย์คนที่สองของโลกที่กลายพันธุ์ ร่างกายชองเขาผลิตสิ่งที่เรียกว่า ‘คลีนเอเนอร์จี’ ได้ พลังนี้เหมือนเกราะคุ้มภัยและยารักษาทุกโรค ถ้ามีมันก็ลดความเสี่ยงในการตายก่อนวัยอันควรได้เกือบเก้าสิบเปอร์เซนต์ และมันก็ทำให้เขารอดชีวิตจากหายนะวันสิ้นโลกจริงๆ มีคำกล่าวของหนังสือนวนิยายแฟนตาซีชื่อดังเล่มหนึ่งในโลกก่อนวันสิ้นโลกกล่าวไว้ว่า "อย่าสงสารคนที่ตายไปแล้วเลย… สงสารคนที่อยู่เถอะ" บอร์นคิดว่าจริงที่สุด เพราะเขาดันเป็นคนที่ต้องอยู่ไง! เขาหรือก็สู้อุตส่าห์ตรากตำทำงานเพื่อมนุษยชาติด้วยความรับผิดชอบอย่างยิ่งยวดจนโลกเข้าสู่สภาวะนิวนอร์มอลอย่างปลอดภัย อายุอานามก็ปาเข้าไปสองร้อยปีถ้วน มันก็ได้เวลาแล้วไหม ที่เขาจะต้องนอนหลับอย่างสงบในโลงศพที่ถูกสร้างขึ้นอย่างสมเกียรติสิ จะมีใครคู่ควรสิ่งนี้ไปมากกกว่าเขา แต่ทุกอย่างผิดแผนเพราะคำพูดคำเดียวของไอ้เพื่อนตัวแสบ ‘ฝากนายทำให้เด็กมันดูด้วยแล้วกัน’ ทำให้ดู คำพูดเรียบง่ายแต่กินความหมายนั้นเต็มไปด้วยรายละเอียดและความยากลำบาก ‘ไอ้บ้าเบค ไอ้เพื่อนชั่ว!’ ไหนบอกว่าตายได้ไง! ใครเขาอยากเกิดใหม่กัน! (สบถเป็นคำหยาบหนึ่งร้อยแปดภาษาเป็นเวลาห้านาที) ……… ….. … ในเมื่อเกิดใหม่แล้ว แถมถูกบังคับให้รับหน้าที่ ‘สาธิต’ การใช้ชีวิตคนยุคใหม่แบบนิวนอร์มอลแล้ว ก็คงต้องเป็นตามนั้น ชีวิตไม่สิ้นมันก็ต้องดิ้นต่อไป แต่ดูเหมือนเขาจะดวงดีอยู่บ้างที่ได้เจอ ซีฮัน ซีฮันเป็นใคร? ซีฮันเป็นหมา แต่ไม่ใช่หมาธรรมดา เพราะมันเป็น…หมาเกิดใหม่ของสุดยอดจอมยุทธ เอาละสิ ทีนี้ชีวิตปีที่ 201 ของเขาก็เลยเริ่มน่าสนใจขึ้นมาเลย (หึๆ ยิ้มชั่วร้าย) แต่โทษทีนะ คงต้องหยุดเรื่องเล่าไว้แค่นี้ พอดีวันนี้มีนัดสัมภาษณ์กับนักเขียน เอาไว้ไปอ่านกันเองแล้วกัน ไปละ บาย! ======================== เนื้อความส่วนหนึ่งจากการสัมภาษณ์ นักเขียน : ชีวิตคุณดูลำบากเลยนะคะ แต่คุณยังก็ดูร่าเริงและมีความสุข คุณจัดการกับความรู้สึกสิ้นหวังของการเกิดใหม่ครั้งนี้ได้อย่างไรคะ บอร์น : (ยิ้มสดใส) ผมยังเศร้าอยู่มากครับ นักเขียน : แต่รอยยิ้มของคุณ… บอร์น : อ้อ นี่เหรอครับ ผมก็แค่… (ยิ้มกว้างขึ้นทั้งปากและตา) บอร์น : ผมต้องการยิ้มเย้ยพวกมันครับ นักเขียน : คะ? บอร์น : ผมจะยิ้มให้กับไอ้เพื่อนชั่วทั้งเก้าสิบเก้าคนว่าผมมีชีวิตดีแค่ไหน จนพวกมันต้องอิจฉาที่เลือกตายไปก่อน! นักเขียน : …. (แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า คุณยอมรับการเกิดใหม่อย่างหน้าชื่นตาบานด้วยเหมือนกันหรือไงคะ?) มาร่วมติดตามชีวิตปีที่ 201 ของคุณปู่ บอร์น กิบส์ ใน “สุดยอดนักส่งอาหารแห่งบาร์เซโร” The story of two-hundred-year-old geezer and his martial art dog. #ตาแก่สองร้อยปีกับหมาจอมยุทธ