คุณกันฑ์

“อย่าให้เห็นอย่างวันนี้อีก อย่าให้รู้ว่าไอ้หน้าไหนมันอยู่ใกล้เธอ และอย่าทำเหมือนรังเกียจกัน เพราะฉันจะไม่ทนอีกต่อไป” .......... ​“คุยกันก่อน” ​“ไม่คุย คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังใช่ไหม นิดไม่ยอม ไม่ไปก็ไม่ไป คนใจร้าย ผู้ใหญ่ชอบบังคับ คุณกันฑ์ใจร้าย” เธอตัดพ้อเขาไม่หยุดและดิ้นอย่างไม่ลดละ พร้อมด้วยน้ำตาที่หยดลงมาเป็นสายอย่างเอาแต่ใจ แต่แทนที่เขาจะโกรธกลับยิ้มกริ่มที่มุมปาก พร้อมจับร่างน้อยบังคับให้หันหน้ามาหากัน ​“แค้นมากไหม อะ ให้กัด” ​เขาพูดพร้อมเบียดแผ่นอกเรียบตึงในเสื้อเชิ้ตสีขาว มาใกล้ ๆ กับริมฝีปากเธอ พร้อมเอื้อมมือหนาใหญ่มาเช็ดหยดน้ำบนแก้มนวล ​“ไม่เอา เดี๋ยวจะเป็นคนอกตัญญู” ​“ทั้ง ๆ ที่เคยฝังเขี้ยวใส่อกฉันจนเป็นวงมาแล้วเนี่ยะนะ คิดช้าไปไหม ?”