รองประธานเหลี่ยมรัก
ในหัวของมินตรามีแต่คำว่า ฉิบหาย! เต็มไปหมด... เมื่อเธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับผู้ชายหุ่นดีที่นอนแก้ผ้าหน้าคุ้นคนนี้ คนที่เมื่อคืนเธอรับหน้าที่เป็นผู้ดูแลเขาในงานปาร์ตี้ของทศวรรษ ซ้ำเขายังเป็นคู่กรณีเก่าเธอเมื่อนานมาแล้ว ด้านรองประธานหนุ่มไม่เข้าใจว่าหญิงสาวจะโวยวายทำไมนักหนา ก็ในเมื่อเขาซื้อบริการเธอแล้ว ซ้ำยังให้ราคาเธอมากกว่าที่ควรจะเป็นด้วย ถ้าเทียบกับการที่เธอทำให้เขาต้องออกแรงอยู่ฝ่ายเดียวในลีลาบนเตียงที่อ่อนหัดของหญิงสาว ...คนถูกหยามยอมไม่ได้ ถึงเธอจะเป็นเด็ก N แต่เธอก็มีศักดิ์ศรี! แต่งานนี้ไม่ใช่แค่จ่ายเงินแล้วจะจบ เพราะติณห์จับได้ว่ายัยหางม้าตัวแสบแอบเอาของมีค่าเขาไปด้วย นั่นทำให้หญิงสาวถูกรองประธานหนุ่มตามติดเป็นเจ้ากรรมนายเวร จับพลัดจับผลูกลายเป็นหนี้เขาตั้งเจ็ดล้าน! “จะบ้าเหรอ ใครจะเต็มใจ ฉันไม่ได้พิศวาสอะไรเขาสักหน่อย นี่แล้วรู้อะไรมั้ย เขาคือคนที่ฉันเคยทำไวน์หกใส่แล้วหนีเมื่อสี่ปีก่อน” “เชี่ย! เจอเจ้ากรรมนายเวรแล้วมั้ยล่ะมึง” พูดถึงยังไม่ทันขาดคำ มือถือของมินตราก็ดังขึ้นด้วยเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ “คุณเป็นใครคะ?” “ติณห์” “...” พอได้ยินชื่อนี้หญิงสาวถึงรีบกดวาง หูตาเบิกกว้างราวกับยมทูตมายืนกวักมือเรียก “มิน เป็นอะไร? แล้วใครโทรมา มิจฉาชีพเหรอ?” “น่ากลัวกว่านั้นอีก เจ้ากรรมนายเวรที่แกพูดถึงไง” มินตราจะจัดการกับติณห์อย่างไร เมื่อเธอไม่ได้ตั้งใจขโมยของเขา แต่บังเอิญว่ามันเกิดหายไปในขณะที่เธอก็ไม่รู้ตัว เรื่องนี้นอกจากความเหลี่ยมและแซ่บของรองประธานแล้วยังต้องเจอกับความโบ๊ะบ๊ะของทั้งคู่ด้วย เป็นความแซ่บแบบฮาๆ ที่กว่าจะรักกันได้ต้องผ่านอะไรกันมาเยอะ *** บางช่วงบางตอนของเนื้อหา “เหนื่อยมั้ย เสร็จแล้วก็ถึงตาฉันบ้างนะ” ติณห์ใช้หลังมือซับเหงื่อที่ใบหน้าแดงก่ำของมินตรา ก่อนเอื้อมไปเปิดเท้าแขนโซฟาซึ่งด้านในเป็นช่องเก็บของเพื่อควานหาเครื่องป้องกันที่อยู่ในนั้น เขาจัดการตัวเองได้อย่างช่ำชองเช่นเคย ไม่ให้เสียเวลานานนักก็จัดแจงจับเธอพลิกหงายลงล่างแล้วถึงขึ้นคร่อมเป็นฝ่ายคุมเกมอันเร่าร้อนในรอบนี้เอง ...ครั้งนี้เขาไม่ผิดนะ ในเมื่อเธอรนหาที่ก่อน ตื่นเช้ามาก็อย่าหาว่าเขาใจร้ายแล้วกัน ................................................... “คนบ้า! นี่คุณฉวยโอกาสตอนฉันเมาเหรอ ทำไมเป็นคนแบบนี้?!” เมื่อถึงรุ่งเช้ามินตราที่ตื่นขึ้นมาบนเตียงก็ลุกขึ้นโวยวายชี้หน้าเขา ทั้งยังจ้องเขม็งด้วยแววตาเขียวปั้ดจนติณห์ถึงกับต้องผุดลุกขึ้นมานั่ง “ฉันไม่ได้ฉวยโอกาส เธอนั่นแหละขึ้นขย่มฉันก่อน รู้ตัวรึเปล่า?” “ไม่จริง! ไม่มีทาง! คุณเอาอะไรมาพูด” ...นั่นไง มันผิดจากที่เขาคิดเสียที่ไหนล่ะ ว่าถึงตอนเช้าเธอต้องลุกขึ้นมาตีโพยตีพายแน่ แล้วมันก็จริงด้วย หญิงสาวไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำเช่นนั้น แต่เธอจำอะไรไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าเช้ามาก็พบตัวเองนอนเปลือยอยู่บนเตียงของชายหนุ่ม โดยที่ติณห์นั้น นอนแก้ผ้าอยู่ข้างๆ มีเพียงผ้าห่มคลุมท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ “ใครบ้าไม่บ้าเดี๋ยวก็รู้ ตั้งสติสักหน่อยมั้ย เดี๋ยวจำได้แล้วจะได้ไม่ขายหน้ามาก” เจ้าของห้องเลิกคิ้วเข้ม ส่งสายตายั่วยุอย่างอารมณ์ดี เปิดโอกาสให้สาวเจ้านั่งทบทวนเหตุการณ์ที่ตัวเองก่อเมื่อคืนนี้ด้วยตัวเอง มินตราจำได้ว่าตลอดเวลาที่นั่งดื่มอยู่ในผับ เรื่องน่าหงุดหงิดของรองประธานหนุ่มก็วนเวียนเข้ามาในหัวเธอตลอด มันยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าอยากเมาเพื่อจะได้เลิกฟุ้งซ่าน สุดท้ายก็เมาเซจริงๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด หญิงสาวมานั่งรอให้สร่างเมาแต่ว่าดันเกิดหลับไปก่อน กระทั่งได้ยินเสียงติณห์เดินมาเรียก...แล้วเรื่องมันก็... ‘ตายห่า! เราเป็นคนถอดเสื้อผ้าเขาจริงๆ เหรอวะเนี่ย?’ ตอนนั้นยังคิดอยู่เลยว่าเป็นแค่ความฝันสัปดนของตัวเอง แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ ทุกอย่างเกิดขึ้นจริง ซึ่งพอนึกได้แล้วว่าตัวทำอะไรไว้ ใบหน้าสวยก็แดงวาบขึ้นมาทันที จากนั้นเหมือนเหตุการณ์ทุกอย่างมันค่อยๆ ไหลกลับเข้ามาในหัว เรื่องที่เธอเมาแล้วปลุกปล้ำเขา จนกระทั่งถูกเขาสวนกลับด้วยความงุ่นง่าน ผลัดกันกระหน่ำอย่างไม่คิดชีวิต ‘โอ๊ย! งามไส้นัก อีมินเอ๊ย!’ --------------------------------- #NC18+ #โรแมนติก #ดราม่า #ไม่นอกกาย #ไม่นอกใจ #มีความตลก #ช็อตฟิล #ให้แนวคิดสอดแทรก #มีเหตุการณ์สะเทือนอารมณ์ --------------------------------- *** คำเตือน *** เรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป เนื้อหาในเรื่องมีการบรรยายที่ล่อแหลม มีคำหยาบคายไม่เหมาะสมในบทสนทนา รวมถึงมีการกล่าวถึงเหตุการณ์อันชวนสะเทือนขวัญและบั่นทอนจิตใจ ทั้งนี้ผู้อ่านสามารถพิจารณาก่อนตัดสินใจซื้อ และโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน