[นิยายแปล] ว่าด้วยจุดจบของการไปช่วยตัวร้าย เล่ม 2

เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำเดียวกันได้ ประโยคนี้คล้ายจะใช้ไม่ได้เมื่อพูดถึง ‘เยวี่ยอู๋ฮวน’ เทพบุตรตัวน้อย ๆ ของเขากับ ‘อันหลง’ เจ้าอลาสกันจอมสร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน “น้องอู๋ฮวน อย่าได้เกรงใจไป พวกเรานับว่าสนิทสนมกันไม่น้อย เรียกพี่ใหญ่สิ” “พี่ใหญ่” ‘ซ่งชิงสือ’ ปลื้มปีติในใจยิ่งนัก มองทั้งสองกอดคอแย้มยิ้มกันอย่างกลมเกลียวก็พาให้สุขใจ ทุกคนต่างเป็นอัจฉริยะกันทั้งนั้น ตีกันให้ได้อะไรขึ้นมา สู้ช่วยกันศึกษาเล่าเรียนไม่ดีกว่าหรือ ….. “เจ้ามารร้าย ยิ้มให้มันดี ๆ หน่อย” “พี่ใหญ่เองก็เหมือกัน เกร็งแขนถึงขนาดนั้นทำไมขอรับ”