อีบุ๊กแฟร์

เฮียถิ่น

ถิ่นจ้องมองร่างน้อยที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้าง เขาถลกผ้าห่มที่คลุมกายของเธอออก พบว่าร่างน้อยของเธอเปลือยเปล่า ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม เขาจึงซุกไซ้เข้าหา เธอบิดกายเร่าๆ ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น จนเธอต้องลืมตาตื่น เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอตื่นและพร้อมจะดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขา เขาก็แยกขาของเธอออกแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว รวิดาร้องครางเสียงหลงเมื่อกายของเขาฝากฝังเข้ามาจนมิดเม้น “เฮีย... พอก่อนค่ะ” รวิดาร้องประท้วง เธอเพิ่งได้นอนไปเอง ตั้งแต่ที่พี่ชายของเธอคดโกงเขา เพราะพี่ชายทำงานให้เขา เขาก็เปลี่ยนไป จากพี่ชายที่แสนใจดีกลายเป็นพี่ชายที่สุดแสนจะใจร้าย พี่ชายของเธอหนีไป พร้อมด้วยการหอบเงินไปก้อนใหญ่ ถิ่นโกรธมาก เขาจึงมาลงเอากับเธอ พี่ชายของเธอทิ้งเธอเอาไว้ให้คอยแบกรับภาระหนี้สินทั้งหมด รวิดาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ถิ่นไม่ได้สนใจ เขาปัดมือของเธอออก พร้อมกดไปกับที่นอนกว้าง อันเป็นสมรภูมิรักที่เขาทำกับเธอตั้งแต่วันแรกที่พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่ไร่แห่งนี้