เมีย(รัก)ของจอมโจร

เรื่องราวของ "ช่อแก้ว" หญิงสาววัยยี่สิบปี บุตรสาวเพียงคนเดียวของ "ผู้การอภิชาต" และ "คุณหญิงลออ" ที่พึ่งจะเรียนจบพยาบาลมาจากประเทศอังกฤษ เธอกลับมาที่พระนครหลังจากที่เรียนจบเพื่อเข้ารับราชการในตำแหน่งนางพยาบาลของโรงหมอที่ใหญ่ที่สุดในกลางกรุง และเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีวิวาห์กับ "ผู้กองราม" นายตำรวจหนุ่มที่ได้หมั้นหมายกัน มานานหลายปี อนาคตอันสดใสของเธอกำลังจะเริ่มต้นขึ้น แต่แล้วมันกลับพังลงไม่เป็นท่า ในค่ำคืนอันมีแต่ความสนุกสนานครื้นเครง ท่ามกลางการเฉลิมฉลองต้อนรับการกลับมาของช่อแก้ว เรือนของผู้การอภิชาตถูกกลุ่มโจรของเสือเวทเข้าปล้น เป้าหมายของมันไม่ใช่เพียงทรัพย์สินเงินทองและของมีค่ายังรวมไปถึงตัวของบุตรสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้การคู่อริด้วย แม้ผู้การอภิชาตจะจัดกองกำลังตำรวจคุ้มกันแน่นหนาหมายจับเสือเวทให้ได้ แต่ด้วยมีคาถาอาคมทั้งไสยขาวและไสยดำมีหรือที่คนอย่างเสือเวทจะพลาดท่าได้ และตั้งแต่คืนนั้น จากว่าที่พยาบาลและภริยาของนายตำรวจหนุ่ม กลับต้องกลายมาเป็นเมียของ ขุนโจรจอมขมังเวทย์ที่ทางการหมายหัว มิหนำซ้ำยังต้อง ตกเป็นทาสแห่งกามรมณ์ของเขานับตั้งแต่คืนแรกที่ถูกพาตัวมาถึงชุมโจร **พระเอก :เสือเวท -หัวหน้าชุมโจรที่เลื่องชื่อที่สุดในแดนอีสานมีคาถาอาคมทั้งไสยขาวและไสยดำ นิสัยตาต่อตาฟันต่อฟัน ฆ่าได้หยามไม่ได้ แค่เห็นสายตาก็ไม่มีใครกล้าหือ แม้แต่ตำรวจก็ยังขยาดไม่กล้าต่อกรด้วย (แต่มันจะมีอยู่คนหนึ่งที่ยอมให้ด่าแบบ ไม่โกรธแถมชอบใจเสียด้วย) - "ไอ้เสือเวท ไอ้โจรลามก ไอ้โจรปากสกปรก" "เรียกข้าไอ้นู่นไอ้นี่ไปเรื่อย ไหนลองเรียก ไอ้ผัว ให้ชื่นใจหน่อยสิจ๊ะ เมียจ๋า ^^"   **นางเอก : ช่อแก้ว -ลูกสาวของผู้การใหญ่แห่งพระนคร แต่ถูกจอมโจร ชื่อเสือเวท ฉุดมาทำเมีย หน้าหวานแต่ปากไม่ ใจเด็ด หัวดื้อ ยอมหักไม่ยอมงอ ไม่กลัวตายไม่กลัวศพ แต่กลัวผี ส่วนผัวด่าได้ทุกวันไม่แผ่ว- "ตอนนี้เอ็งคือเมียข้า อยู่ในชุมโจรของข้า บารมีข้าคุ้มกะลาเอ็งอยู่ ดังนั้นพูดจาให้มันดี ๆ แล้วข้าจะปราณีเอ็ง เรียกข้าพี่เวทจ๊ะ พี่เวทจ๋าเหมือนที่พวกผู้ดีในกรุงเรียกกันสิว่ะ แล้วเอ็งอยากได้อะไรข้าจะหามาให้" "ได้ ไอ้เวท!!" คำเตือน️              ขอให้นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ เนื่องจากนิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบ เลือด น้ำเหลือง การบรรยายที่อาจส่งผลกระทบต่อผู้อ่านที่สภาพจิตใจอ่อนไหวง่าย ตลอดจนไม่ว่าจะเป็นการใช้คาถาอาคม ไสยเวทย์ พิธีกรรม ความเชื่อ หรือแม้กระทั่งค่านิยมบางอย่างในเรื่อง ทุกสิ่งล้วนมาจากจินตนาการของ ผู้แต่ง มิได้มีเจตนาพาดพิงหรือกล่าวอ้างถึงความเชื่อ ค่านิยม หรือแม้กระทั่งประวัติศาสตร์ของชนกลุ่มใดทั้งสิ้น นิยายเรื่องนี้มีจุดประสงค์ในการแต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นขอให้ผู้อ่านทุกท่านอย่าดราม่านะคะ ^^