รักเลือดมาเฟีย

เขาคือตัวร้ายที่ไม่มีใครต้องการ เลือกหญิงสาวก็เพื่อเป็นตัวแทนอีกคน แต่สุดท้ายแล้วทำร้ายเธอไปเท่าไร พอเธอหอบลูกเขาหนี เขาก็แทบเป็นหมาบ้าตัวหนึ่ง!! พบบทรักที่ร้อนแรงกว่า ทั้งบ้าเถื่อน ทั้งเลือดสาดกระเซ็น พระเอกที่ขึ้นอย่างเสือลงอย่างโบ้ ***************** ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาแม้แต่เครื่องทำความอุ่นในห้องก็เหมือนจะไม่ได้ผล ความเย็นยะเหยือกบนกายเธอนั้นกำลังถูกมือสากลากไล้ตั้งแต่สะโพกเลื่อนขึ้นมาจนถึงเอวคอดเขาโน้มลงจูบหน้าท้องที่แบนราบ ใช้ริมฝีปากหยาบนั้นจูบสัมผัสผิวรอบสะดือเหมือนหยอกล้อมืออุ่นร้อนนั้นกลับไม่แตะส่วนใดของเธอสักนิด เมญ่าลืมตามองเขาที่เงยหน้ามาสบตาเธอพอดี แววตานั้นดูร้ายกาจเมื่อกำลังต้องการให้เธอพูดว่าให้เขาทำต่อหรือหยุดแค่นี้ หญิงสาวสัมผัสถึงลมอุ่นตรงร่องอกมือบางก็กำผ้าปูแน่นบีบรั้นจนแทบทนไม่ไหว กายด้านล่างก็ขยับไปมากระสับกระส่าย เขาที่นิ่งมานานเมื่อเห็นแววตาเธอเหมือนคนใกล้ทนไม่ไหวก็ถาม “ให้ฉันทำต่อไหม” พูดจบก็ใช้มือแตะที่หน้าอก เจ้าของร่างสะดุ้งเฮือกขึ้นตัวลอยเขาก็ยกหนีทันที สายตาเธอมองมือเขาอย่างเสียดายปากเลยยอมพูด “ช่วยฉันหน่อยค่ะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว” ปากเธอยอมหลุดพูดออกมาจนได้ เป็นเรื่องหน้าอายเหลือเกินแต่ตอนนี้ร่างกายเธอร้อนผ่าวไปทั้งร่าง “ไม่กลัวฉันแล้ว” แน่นอนว่าเขาจับอาการเธอได้ตั้งแต่ที่โรงแรมจนมาถึงในรถและตอนที่แกล้งเมาอยู่ด้านล่างนั้นอีก ลูเฟียมองหญิงสาวร่างกายนุ่มนั้นชวนหลงใหลอย่างขย้ำให้รู้แล้วรู้รอด แต่เพราะเธอเห็นปากแข็งและไม่ยอมอ่อนข้อให้เขา เขาก็เลยต้องเล่นเกมใครทนไม่ไหวก่อนกันตอนนี้ ถามว่ากลัวเขาไหมเธอก็ต้องตอบว่ากลัวแน่นอน เพียงแต่ร่างกายที่สมบูรณ์แบบตรงหน้านั้น หากปฏิเสธตอนนี้ใครรู้ก็ต้องบอกว่าเธอ “โง่” ที่สุด แน่นอนคนพวกนั้นต้องมาเห็นตอนที่เขาโกรธด้วย เพราะถ้าเห็นอย่างที่เธอเห็นคนพวกนั้นอาจจะไม่อยากให้เขาอยู่บนร่างแบบฉันตอนนี้แน่ “ฉันไม่กลัวและพร้อมแล้วค่ะ” พูดจบเธอก็ยกมือขึ้นผลักอกเขาให้ลงนอนจากนั้นเธอก็ขยับขึ้นอยู่บนตัวเขาสีหน้าและแววตานั้นเหมือนจะทนไม่ไหวอีกแล้ว!! ******************