บทของนางร้าย ใครก็ได้มาเล่นแทนข้าที

เพราะการตายของอนุคนแรกและลูกในท้องของนาง ทำให้ 'กู้เทียนหง' ราชครูของฮ่องเต้เเคว้นต้าชิง ขับไล่ 'ฮูหยินเอก' ผู้แสนร้ายกาจอย่าง 'หลิวซีซี' ไปอยู่ที่เรือนท้ายจวน หวังให้นางคับข้องใจจนยอมออกไปจากจวนสกุลกู้เอง 'สตรีโหดเหี้ยมเช่นเจ้า ไม่คู่ควรอยู่ที่เรือนของข้า นับแต่บัดนี้ไป เจ้าจงไสหัวไปซะ!' ร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยความงงงวยมีสีหน้าฉงนขึ้นมาในทันที 'ขะ...ข้าไม่ออก' หากข้าออก ข้าก็อดตายกันพอดี หลิวซีซีคนใหม่ได้แต่เอ่ยตอบออกไป ทว่าสามีของเจ้าของร่างกลับไม่ยอมฟังนางแม้แต่น้อย สั่งให้คนลากตัวนางไปทิ้งไว้ที่เรือนท้ายจวน พร้อมออกคำสั่งเด็ดขาดว่าห้ามไม่ให้นางมาเหยียบเรือนหลังใหญ่นี้อีก บุรุษเผด็จการผู้นี้! เรืออากาศโทหลิวซีซี ผู้ไม่เคยก้มหัวให้บุรุษใดได้แต่เข่นเขี้ยวอยู่ในใจ ไม่คิดว่าชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ต้องมาจบสิ้นลง แถมยังมาอยู่ในร่างของนางร้ายที่มีแต่คนเกลียดชังเช่นนี้ แต่เเล้วทำไมนางต้องสนใจด้วยเล่า การที่สามีเจ้าของร่างเกลียดชังนาง นี่ไม่ใช่เรื่องดีหรอกหรือ? นางจะได้หาทางหย่ากับเขาได้ง่ายหน่อย เพียงแต่หากจะไป นางจะไปแต่ตัวไม่ได้ เจ้าของร่างอยู่กินกับเขามาห้าปีกว่า อย่างน้อยสามีของนางก็ต้องให้อะไรติดไม้ติดมือตนไปบ้าง เทียบกับอิสรภาพ และเขาจะได้แต่งตั้งยัยดอกบัวขาวอนุคนโปรดเป็นฮูหยินแล้ว เงินห้าร้อยตำลึงคงไม่มากเกินไปหรอกนะ