เล่ห์มารครองแผ่นดิน ภาค การเปลี่ยนแปลง (ศึกโลหยาง) เล่ม 3

ความเป็นพ่อนั้นทำให้บางครั้งเรื่องโง่ ๆ ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นก็เกิดจนได้ มิสเฉินไม่เข้าใจเอาเสียเลย แต่ก็ตามความน่าจะเป็นนั่นแหละนะ จะคาดหวังอะไรกับคนในยุคที่เชื่อว่าการครองแผ่นดินไม่ใช่เรื่องของสตรีและเด็กนัก หลิ่งอี้เป็นเด็กเก่งที่เห็นได้ในเชิงประจักษ์แม้กระทั่งเถียนเจิ้งซื่อยังไม่อาจแย้งได้ การถูกเข้าใจผิดโดยคนคลั่งคุณธรรม ความช่วยเหลือของเมืองทางเหนือ แผ่นดินฮั่นแตกเป็นสองฝ่ายนั้นใช่เรื่องดีแน่หรือ "ช่างปะไร หากตอนนี้ไม่ดีก็แก้ให้ดีเสียทีหลังก็ไม่เห็นยาก คนชนะได้เขียนประวัติศาสตร์อยู่แล้ว"