ภรรยาตัวร้ายของข้าเป็นซูถงกำมะลอ เล่ม 2 (เล่มจบ)

เหยาซีฉวี่ไม่เคยรู้สึกว่าหัวสมองว่างโล่งถึงขนาดนี้มาก่อน ยามที่ได้อยู่ตามลำพังกับสามีหมาดๆ ใจลอยเพียงชั่วขณะ ก็พบว่าอีกฝ่ายใช้ตะขอ เกี่ยวผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออกไปแล้ว "คุณชาย" คำแรกเมื่อพูดยามได้เห็นหน้ากัน ทำให้ตงฟางจวินขมวดคิ้ว หญิงสาวรู้ได้ทันทีจึงเปลี่ยนคำพูดใหม่ "สามี" ทว่าพูดเองก็เขินอายจนหน้าแดงเอง จนตงฟางจวินอดขำไม่ได้ ก่อนหน้าที่รู้ว่านางพูดได้แล้ว เขายังไม่ได้ฟังเสียงของนางได้ชัด ทว่าตอนนี้เมื่ออยู่กันเพียงสองคน น้ำเสียงที่เหมือนกระดิ่งต้องลมนั้น ทำให้เขานึกถึงเรื่องราวเมื่อสามปีก่อนไม่ได้ มุมปากตงฟางจวินยกยิ้มร้าย น่าเสียดายที่เหยาซีฉวี่มัวแต่เสมองไปทางอื่น เลยไม่ได้เห็นว่าตอนนี้หนังแกะ ที่เจ้าหมาป่าตัวร้ายห่มไว้ ค่อยๆ หลุดออกไปจากร่างทีละน้อย เล่มสองบอกได้เลยว่าสนุก มีฉากเลิฟเลิฟ หวานหยด แต่อุปสรรคของตงฟางจวิน และเหยาซีฉวี่ยังไม่หมดนะคะ เพราะแม่สามี และอันเสวี่ยไป๋ยังตามจองเวรอยู่เรื่อย ไหนจะชาติกำเนิดที่แท้จริงเหยาซีฉวี่ และความลับของน้องอีกมากมาย รวมถึงมีบุรุษคนใหม่โผล่มาด้วย ตอนพิเศษ 5 ตอนจุกๆ...จุดจบของแม่สามี และ แม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้ที่ชาวเมืองหลวงร่ำลือจะเป็นเช่นไร ตามอ่านได้ในตอนพิเศษในอีบุ๊กเท่านั้นค่ะ