เขี้ยวยักษ์ของต้นหลิว

“ไอ้หลง กูว่ามึงน่าจะได้ไอ้เขี้ยวเป็นน้องเขย” คำพูดของพี่ฮั่นเล่นเอาฉันหยุดหายใจ สะอึกจนเกือบหลับแต่ดีที่พาตัวเองกลับมาได้ “ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่หลิวจะบอกให้ตบปากตัวเองเท่าอายุ” พี่ฮั่นหัวเราะเหมือนคนบ้า เจ้าตัวไม่มีท่าทีโกรธเคืองแถมยังดูเหมือนจะชอบใจในคำพูดฉันอีกต่างหาก “คนอย่างกูไม่ลดตัวขนาดนั้นมึงก็รู้” พูดกับพี่ฮั่นจบไอ้ยักษ์ก็หันมายักคิ้วใส่ “แหม๋พ่อคนหล่อ พ่อคนสุดแสนจะเพอร์เฟกต์” พูดเหมือนตัวเองเป็นเทวดามาจุติ ไม่ลดตัวอย่างนั้นเหรอ ฉันก็ไม่ลดตัวเหมือนกันย่ะ “เห็นมานักต่อนักแล้วพวกชอบทะเลาะกัน สุดท้ายได้กันเอง” “ไม่มีทาง!/ไม่มีทาง!”