ครัวซองต์รสลาเต้

เชฟขนมหน้าสวยที่มีความสุขกับการอ่อยเพื่อนสนิทแต่ไม่เคยคิดจะมีแฟนจริงจังต้องมาหวั่นไหวให้กับความอบอุ่นของพี่ชายแฟนเพื่อนที่ไม่รู้ว่าจะดูแลกันดีอะไรนักหนา...แล้วคนขาดความอบอุ่นอย่างเขาจะทนไหวได้ยังไง โปรย... "ผมขอจูบได้ไหม" ภูผาเอ่ยถาม ขณะที่ริมฝีปากของทั้งคู่อยู่ใกล้กันแค่เพียงนิดเดียวจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจของกันและกัน "แต่ผมเป็นผู้ชาย..." ซองต์ทำปากมุบมิบ พูดเสียงเบาจนแทบจะไม่ได้ยินแต่หัวใจกลับเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก "ผมรู้แล้ว..." ภูผาตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบาเช่นกัน ริมฝีปากของคนทั้งสองประกบแนบสนิท ลมหายใจที่ชวนให้ใจวาบหวิวเมื่อครู่กำลังถูกแลกเปลี่ยนกันอย่างเชื่องช้า เสียงหัวใจสองดวงเต้นแรงแข่งกันกับเสียงจูบที่ชวนใจสั่น ริมฝีปากสีแดงตามธรรมชาติของซองต์กำลังถูกขบเม้มอย่างนุ่มนวล รอบเอวที่เพรียวบางถูกโอบรัดให้เข้ามาแนบชิดกับคนที่ตัวหนากว่า แก้มที่แดงระเรื่อถูกลูบแผ่วเบาพร้อมกับปรับองศาให้รับจูบที่อบอุ่นได้สะดวกขึ้น "ผมว่าคุณแย่แล้วล่ะ" ภูผาถอนจูบออกอย่างเชื่องช้า พร้อมกับพูดเสียงพร่าชิดริมฝีปากของซองต์ "แย่? แย่อะไร หรือว่าคุณรังเกียจที่ผมเป็นผู้ชาย" ซองต์เผลอขยำเสื้อของภูผาที่เขากำไว้ตอนถูกจูบ หัวใจที่เคยเต้นแรงหล่นฮวบลงไปกองอยู่ที่พื้น "เปล่า แต่ผมคิดว่าผมชอบคุณเข้าแล้ว" ?????????? แนวฟีลกู๊ด อบอุ่นแต่แอบวุ่นวาย นายเอกขี้เหวี่ยง ไม่ยอมใคร พระเอกอบอุ่นยิ่งกว่าเตาปฏิกรณ์ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ (^_^) ☕☕☕☕☕☕☕☕☕☕