พันธนาการเถื่อน

ต่อหน้าผู้คน เขาร้ายแสนร้ายกับเธอ แต่พอลับหลัง ปากกล้าที่เคยเหยียดหยาม กลับใช้มันจูบเธออย่างกระหายในรัก ชนิดที่ว่า ไม่รู้จักเบื่อ! ก่อนฉันจะไปถึง 5 ปี ฉันขอเซ็นสัญญากับเธอก่อนนะ เพื่อจองเอาไว้ก่อน จองเอาไว้ ห้ามใครมาแตะต้อง เพราะเธอมีเจ้าของชีวิตแล้ว” หญิงสาวตัวสั่นงันงกเหมือนลูกนกเปียกน้ำ เธอหวาดกลัวไม่น้อยกับการรุกรานเร่งเร้าของชายหนุ่มเจ้าของกายแสนบึกบึนอย่างวิศรุต “หมายความว่า...” “เป็นของฉันเถอะนะ นะไอ อย่าให้ฉันต้องไปอย่างมีห่วงเลย”เขาทั้งอ้อนวอน ทั้งออดอ้อน จนเธอใจสั่นไปหมด”ฉันอุตส่าห์ลงทุนจูบเธอมาตั้งนานแล้วนะ แล้วรู้ไหม กว่าจะย่องลงมาถึงห้องเธอได้ ฉันต้องใช้ความกล้ามากแค่ไหน อย่าใจร้ายกับฉันเลยนะ” เธอแอบถอนหายใจด้วยความหนักหน่วง ความต้องการของเขามันมากเกินกว่าที่เธอจะให้ได้จริงๆ “เอาไว้ให้คุณเล็กกลับมาจากเมืองนอกก่อนนะคะ” “ไม่”เขาขึ้นเสียงทันที ดวงตาดุดันมองเธอด้วยความขัดใจ”เธอสวย เข้าใจไหม เธอสวยมาก ฉันไม่ไว้ใจหรอก ถ้าใครมายุ่งกับเธอ ฉันจะทำไง” “คุณเล็ก”เธอเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนใจ”ไอไม่มีทางไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นหรอก” เขาขยับใบหน้าเข้าใกล้ แล้วส่งเสียงกระซิบใกล้หู”ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงมาก่อน เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงคนแรกของฉันเหรอ เราจะเป็นคนแรกของกันและกันนะ เธอไม่เข้าใจเหรอไอ เธอไม่อยากเปิดซิงฉันเหรอ” “คุณเล็กน่ะ พูดจาน่าเกลียดจริงๆเลย”หญิงสาวรู้สึกอายจนหน้าแดงไปหมด “ตามใจ เพราะฉันไม่เก็บเอาไว้เพื่อเอาไว้ให้เธอแน่”เขาพูดเสียงเขียว กำลังจะหันหลัง หญิงสาวยื่นมือไปจับที่เสื้อของเขาเอาไว้ ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม หันกลับมาหาเธออีกครั้ง