ย่ำอุษาสาง

“ต่อให้ชีวิตต้องจมอยู่ในความมืดนานแค่ไหน แต่จะต้องมีสักวันที่แสงสว่างจะทอไปถึง... เมื่อถูกใส่ความจนต้องข้อหากบฏ นางจำต้องหนีหัวซุกหัวซุนเอาชีวิตรอด พร้อม ยินยอมสลัดคราบหญิงสาวผู้ดีเพื่อปรับตัวกับชีวิตที่ตกต่ำถึงขีดสุด ต่อเมื่อได้คืนฐานะเดิมอีกครั้ง คนทั้งพระนครกลับมองนางอย่างกังขา คนเคยรักก็แต่งสตรีอื่นเป็นเมีย ส่วนญาติที่เหลืออยู่น้อยนิดก็โลภในทรัพย์สมบัติของนาง หญิงสาวเพียงปรารถนาเหลือเกินที่จะใช้ชีวิตอย่างทระนงในศักดิ์ศรี... แม้จะเคยจมอยู่ในตม”