อีบุ๊กแฟร์

GEAR #แลกเกียร์

“รับไปสิ” พี่เขาสั่งพร้อมกับยืดแขนยื่นโทรศัพท์เข้ามาใกล้ฉันมากกว่าเดิม หน้าตาคนตรงหน้าบ่งบอกว่าให้รับไปสักที และด้วยความที่ฉันงุนงงกับการกระทำของเขาและเหมือนจะขัดไม่ได้ บวกกับการที่หันไปมองหน้าเพื่อนทั้งสองของตัวเองที่กำลังส่งสายตามาเหมือนอยากจะบอกว่ารีบรับ ๆ ไปเถอะ ฉันจึงยื่นมือไปเพื่อรับโทรศัพท์ของพี่เขามา... “คือ...” ฉันเงยหน้าจากหน้าจอขึ้นส่งสายตา และถามเพื่อคลายความสงสัย “แอดไลน์เธอไปสิ” และเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันสงสัยเลยตอบกลับมาให้หายข้องใจ นี่เขากำลังขอไลน์ฉันเหรอ เขาทำท่าทางสบาย ๆ เหมือนการแอดไลน์คนที่ไม่สนิทเป็นเรื่องธรรมดา นี่มันอะไรกันฉันงงไปหมด และไม่เพียงแค่ฉันที่งง ทุกคนที่นั่งอยู่โต๊ะนี้งงจนไม่มีใครพูดอะไรแล้ว “หึ...ร้าย” และเป็นพี่แบล็คที่พูดขึ้นมาหลังจากที่ไม่เคยมีบทเหมือนกับคนอื่นเขาเลย พร้อมกับยิ้มที่มุมปากอย่างกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ “ไอ้อัคคค มึงไปเอาความกล้านี้มาจากไหน” หลังจากนั้นพวกพี่เขาก็เริ่มเปิดบทสนทนา และโวยวายถึงการกระทำของเขา บ้างก็บอกว่าขนาดพวกพี่เขายังไม่มีไลน์ฉันเลย บ้างก็ว่าเขา...รุกแรง “ก็บอกให้ชวนคุย ก็นี่ไง...ไม่ถนัดพูด...” เขาบอกว่า...ไม่ถนัดพูด แล้วเขาถนัดทำอะไรกันล่ะ!!! #เรียกเฮียได้ไหมไม่อยากเหม