Deny ไม่รับโว้ย!! [Mpreg]

"ไหนว่าจะอ่านหนังสือเตรียมเข้านอนไงครับ" เชิดไว้ปริตต์ อย่าไปหงอ! พูดเรียกขวัญตัวเองเสร็จก็เชิดหน้าขึ้น เขาจะนอนจริงนอนปลอมแล้วเกี่ยวอะไรกับคนตรงหน้าด้วย ไม่เคยทำรึไงบอกฝันดีแล้วดูซีรีส์ต่ออีกสองตอนน่ะ แล้วดูใช้น้ำเสียงเข้าสิ อย่างกับนี่ไปทำอะไรผิดมาแล้วโดนจับได้อย่างนั้นแหละ "ก็ไม่ทำไม ปล่อยได้แล้วผมจะกลับบ้าน" "ผมไปส่ง" "ไม่ต้อง!" "คุณปริตต์ เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ" ภูพิพัฒน์ว่าเสียงเครียดเมื่อคนตรงหน้ากำลังบ่ายเบี่ยงไม่ยอมคุยกับเขาดีๆ "ไม่คุย ไม่มีเรื่องจะคุย" ว่าเสียงสะบัดและพยายามบิดแขนตัวเองให้ออกจากการเกาะกุมแต่ก็ไม่สามารถทำได้ "คุณปริตต์ คุณกำลังท้อง" "อ๋า...ใช่ครับผมกำลังท้องอยู่" จู่ๆ นัยน์ตาสวยเบิกกว้างขึ้น "โอ๊ะ! หรือว่าคุณคิดว่าลูกในท้องผมเป็นลูกของคุณ ขอโทษที่ทำให้ต้องผิดหวังนะครับคุณภู คุณคิดว่าหลังจากคืนนั้นผมจะไม่มีใครอีกรึไงกัน" "คุณปริตต์ คุณอย่าพูดดูถูกตัวเองแบบนี้" "ดูถูกตัวเอง? ขอโทษนะครับการที่ผมมี one night stand นี่ผมดูถูกตัวเองตรงไหน ผมตรวจเลือด ผมเซฟทุกครั้ง—" "แต่คืนนั้นเราไม่ได้เซฟ" ภูพิพัฒน์พูดสวนทันควัน "แล้วไง? การที่ผมสดกับคุณได้ ผมจะสดกับคนอื่นไม่ได้งั้นสิ" "คุณปริตต์!!!" คล้ายจะเป็นครั้งแรกที่ร่างสูงเรียกชื่ออีกคนด้วยแรงอารมณ์ขนาดนี้ เขารู้ดีว่าปริตต์กำลังยั่วโมโหตนอยู่และเขาก็กำลังเดินเข้าหลุมพรางนี้อย่างไม่รู้ตัว "เอาเป็นว่าคุณแค่รับรู้ว่าไอ้ถั่วเขียวไม่ใช่ลูกของคุณก็พอ" "ต้องรอให้ผมผ่าคลอดคุณก่อนรึไง คุณถึงจะยอมรับว่าเด็กในท้องคือลูกของเรา!!"