เพียงเงาใจในริ้วหมอก

จู่ๆ ก็ถูกผู้ชายในฝันบอกรัก คำรักที่เขามอบให้ ทำให้วินเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับค่ำคืนที่เร่าร้อน แล้วทุกสิ่งก็พังทลายลง เมื่อความจริงปรากฏออกมา "ค่าตัวมึง แล้วอย่าเสือกเอาไปเล่าให้ใครฟังล่ะ" "คุณอิท กำลังล้อผมเล่นอยู่ใช่ไหมครับ" "เมื่อคืนกูเมา แล้วมึงก็เป็นฝ่ายที่สมยอมกูเอง" "แต่ที่ผมยอม ก็เพราะว่าคุณบอกรักผม" "บอกแล้วไง ว่ากูเมา แล้ววินที่กูรัก ก็มีแค่ภูวินคนเดียวเท่านั้น ถ้ากูจะเผลอเรียกใครขึ้นมา คนนั้นก็ไม่ใช่มึงแน่ๆ" ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะไม่พาตัวเอง เข้าสู่วังวนแห่งความเจ็บปวดเด็ดขาด โลกไม่ได้สวยงามเหมือนที่เขาวาดฝันเอาไว้ และการเป็นแค่เงาของใครบางคน ก็เป็นเพียงแค่..เงาใจในริ้วหมอกเท่านั้น..