ในวันที่รักเลือนหาย

"เรื่องของเรามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงกันนะ ความรักมันเลือนหายไปจากใจของเราทั้งสองคนตอนไหนกัน?" ********* โปรยปราย เขมจิราฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตัวเองความจำเสื่อม แต่ชีวิตเธอหลังจากนั้นก็เหมือนตกอยู่ในห้วงความฝันอันแสนหวาน ได้รู้ว่าตัวเองแต่งงานกับผู้ชายที่แอบรักมานาน และเขาก็รักเธอ ทว่า...เมื่อความทรงจำเริ่มหวนกลับมาทีละนิด ๆ เธอกลับพบว่าคนที่เคยรักและเชื่อใจที่สุด คือคนที่โกหกหลอกลวงเธอมากที่สุด ******** เนื้อหาบางส่วนในเรื่อง "พี่ภัทรรักเขมไหมคะ" "รักสิ" เขาแทบจะตอบกลับเธอในทันทีเสียด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขมจิราเชื่อใจณภัทรมากขึ้นเลยสักนิด "เพื่อพิสูจน์คำพูดของตัวเอง มาสร้างครอบครัวด้วยกันเถอะนะคะ มีลูกกับเขม แล้วเขมจะเชื่อใจพี่ จะไม่คิดว่าพี่นอกใจไปมีผู้หญิงอื่นอีก เขมจะกลับไปไว้ใจพี่เหมือนเดิม ดีไหมคะ" เขมจิราคล้ายคนเสียสติไปแล้ว เพราะเอาแต่คิดซ้ำ ๆ ว่าการมีลูกคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะผูกมัดเธอและณภัทรให้อยู่ด้วยกันตลอดไปได้ เจ้าของร่างเพรียวบางก้าวเดินเข้าไปกอดคนเป็นสามี พยายามจะจูบอีกฝ่ายและปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออก เพื่อสานต่อความตั้งใจของตัวเอง ทว่าณภัทรกลับดันร่างของคนที่พยายามจะเข้ามากอดจูบตัวเองให้ออกห่าง ก่อนจะเผลอระเบิดอารมณ์ออกไปอย่างควบคุมไว้ไม่ไหวอีกต่อไป "พี่ไม่อยากมีลูก!" "เพราะอะไรคะ" "ไม่อยากมีก็คือไม่อยากมี วันนี้พี่จะนอนที่ห้องทำงานก็แล้วกัน" ว่าแล้วก็หันหลังเดินออกมา แต่ดูเหมือนคืนนี้เขมจิราจะไม่ยอมให้ทุกสิ่งมันจบลงง่าย ๆ เลยจริง ๆ "หรือเพราะว่าเราหย่ากันแล้วคะ" *********** เธอคิดว่าเขารัก แต่ความจริงทุกอย่างมันเป็นแค่ความสงสาร ************ คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน อาจมีการใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม รวมถึงมีการกล่าวถึงการสูญเสีย และการพยายามฆ่าตัวตาย ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน