ถึงคราวผูกรัก

“คีรี” ตั้งข้อผูกมัดร่างกาย “มาริน” ไว้กับเขา แล้วหญิงสาวจะทำเช่นไรเล่า เมื่อเขาปฏิเสธรับก้อนเนื้อน้อยๆ อันประสานก่อเกิดมาด้วยกัน “ฉัน…ชอบเธอ” คีรียกกาแฟขึ้นจิบด้วยท่าทีสบาย ทว่าอีกคนเกือบเป็นลมหงายหลัง เขา เขา เขาชอบเธอเหรอ ชอบตอนไหน ชอบเมื่อไร แล้วเขากำลังจะขอคบใช่ไหม อะไรเป็นเสน่ห์ของเธอ มารินคิดวนอยู่ในหัว ตอนนี้ดีใจจนจะเป็นลมเป็นแล้งแล้ว “ชะ ชอบจริงๆ เหรอคะ” “ความสัมพันธ์บนเตียง ไม่ผูกมัด เธอได้ฉันได้” ริมฝีปากที่คลี่ยิ้มค่อยๆ หดลง มารินไม่รู้ว่าตนเองฟังผิดหรือตีความประโยคเขาผิดกันแน่ “มะ...หมายความว่าไงคะ”