ยอดหญิงงามเช่นข้าต้องหนีจากบุรุษพวกนี้อย่างไร

แผ่นดินแห้งแล้ง แคว้นใหญ่รุกราน ราชสำนักไม่เหลียวแลประชาชน ใส่ใจเพียงเรื่องสนมรักของหวงตี้หายไป ข้าสูญเสียความจำ แต่ไม่เคยหวังตามหาตัวตน ปรารถนาเพียงเคียงข้างบุรุษที่รัก แม้อยู่ในฐานะใดล้วนยินดี ทว่านี่คือกลียุค คุณธรรมในใจประชาชนหละหลวม ผู้คนจิตใจซับซ้อน ความคิดอำมหิต ชีวิตข้าจึงไม่เคยสมปรารถนา ยามเป็นสตรีร้ายกาจนามหยินเหอ บัณฑิตเจ้าเล่ห์หยินฉางหยาเอาแต่ล่อลวงข้าไม่หยุด ยามเป็นแม่นางอ่อนหวานนามเสิ่นซิ่วเหยี่ยน องค์ชายเชลยที่เลวร้ายอย่างหลี่ซินข่มเหงรังแก ยามเป็นแม่ทัพหาญกล้านามซีฟางเจี่ยน ราชองครักษ์ทรยศนามตงฟางหยางกลับคิดจะสังหารข้าทุกคราที่พบกัน ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะข้าคือยอดหญิงงามแห่งกลียุค ชีวิตจึงอาภัพเช่นนี้ แล้วข้าต้องหนีจากบุรุษพวกนี้อย่างไร! ยิ่งหนียิ่งพัวพัน สุดท้ายคนที่เคยทำร้ายข้ามากกว่าใคร กลับเคียงข้างข้าไม่ว่าเจอสิ่งใด แท้จริงแล้วรักอย่างไร ชังอย่างไร ปกป้องอย่างไร ลงมือไปแล้วแต่ไม่เคยรู้ตัว