เจี่ยเจียเหนื่อยแล้ว เล่ม 4

บทที่ 45-60 ยุทธจักรกลางเข้าใจละเล่น นอกจากความลำบากที่ได้รับแล้วยังช่วยสร้างสัมพันธ์ที่ดี ระหว่างทุกคน ตัวอย่างเหตุการณ์ (1) "ข้าควรดีใจใช่หรือไม่ ในที่สุดเจ้าก็สนใจความเป็นไปของข้าแล้ว" หมายความว่าอย่างไร หรือเขาคิดว่าข้าใส่ใจเขามากขึ้นแล้ว "ข้าย่อมใส่ใจท่านในฐานะที่ท่านช่วยเหลือข้าไว้ ผู้มีพระคุณท่านหนึ่ง" "หึ! รีบแก้ตัวเชียวนะ มิกลัวว่าข้าจะลำเลิกบุญคุณหรือ ข้าไม่ใช่คนที่ทำดีแล้วไม่หวังผล ลี่กูเหนียงรู้ข้อนี้หรือไม่ ตัวอย่างเหตุการณ์ (2) "สุราดี" "ในเมื่อดื่มสุราข้าแล้ว บอกได้หรือยังว่าโดนอันใด" หลางยียังไม่ละประเด็นนี้ ข้าจึงบอกเขาในที่สุด "จากที่เจ้าได้ใกล้ชิดลี่จูเม่ยเม่ย เจ้าสัมผัสได้ถึงความพิเศษของนางหรือไม่" หลางยีกอดอกทำท่าทางครุ่นคิด "เยอะเลย จำกัดได้หรือไม่ เช่นว่าอันใด" คนที่มองเห็นข้อดีในตัวลี่จูเม่ยเม่ยก็มีแต่พวกเราที่ได้ใกล้ชิดนางมากที่สุด ข้ารู้จักลี่จูเม่ยเม่ยมานานหลายปี รู้จักนางฝ่ายเดียว มั่นใจมากว่าทราบเกี่ยวกับนางมากมาย จนกระทั่งวันนี้! ในวันนี้เองที่ข้ารู้สึกว่า ข้ายังไม่รู้จักนางมากพอ ยิ่งได้รู้จักนาง ข้ายิ่งรู้ว่าข้าไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับนางเอง "เช่นว่า สั่งให้เจ้าไปทำอันใดก็ตามที่เจ้าไม่รู้ตัว" ตัวอย่างเหตุการณ์ (3) "ลี่จู" ข้าหันไปให้ความสนใจกุยฮั่นอีกครั้ง ในตอนนั้นเองถึงเห็นว่าหม่าป๋อถูกเชือกเส้นเล็กมัดไพล่หลังโดยมีกุยฮั่นจับแขนเอาไว้แน่น "เจ้าคะ" "ไปขึ้นค่าตัวแล้วข้าจะเอาหยกมาให้เจ้า" ไม่รอให้ข้าตอบรับหรือปฏิเสธ เขาก็ดันหลังหม่าป๋อเดินไปด้านหน้า ลี่หลานหันมามองข้าแล้วจับใบหน้าข้าให้ละสายตาจากกุยฮั่น "เจี่ยเจียโดนเขาหว่านเสน่ห์ใส่อีกแล้ว เจี่ยเจียอย่า มองเขาขอรับ" เจี่ยเจียขอโทษ ก็เขาเอาหยกมาล่อ ***เรื่องนี้มีอัพรายตอนด้วย ทุกบ้านเลยจ้า***