บันทึกแห่งรัก The Book of Love

บันทึกรักหน้าใหม่ ที่กรุ่นไปด้วยไออุ่นแห่งรัก ...... แข่งเต้นอะโกโก้ล่าทิป...เกมพิเรนทร์ของเด็กมัธยม เปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล กระทั่งต้องกลายเป็นม่ายตั้งแต่วัยไม่ถึง 20 ปี ..... เกมพิเรนทร์ๆ ของเด็กสาว พลักผันชีวิตของเธอไปตลอดกาล... จากเด็กสาวที่ไม่รู้ชาติกำเนิดของตัวเอง กลายเป็นภรรยาผู้กำกับภาพยนตร์ฮอลลีวูด แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ทำให้เธอผิดหวังจากความรัก กลายเป็นม่ายตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปี กุสตาโบ เนียโต โรอา (Gustavo Nieto Roa) ถูกศรรักปักอกทันทีที่เห็นท่าเต้นอะโกโกของ นวินดา เขาไม่อยากเชื่อว่า “ไฟเสน่หา” จะแผดเผา แค่ได้เห็นเธอเต้นเพื่อล่าทิป ความต้องการอยากครอบครองเกิดขึ้นอย่างรุนแรง จนเขาตั้งปณิธานว่าต้องได้ตัวเธอในคืนนั้น... และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็เกิดขึ้นรวดเร็วจนคนทั้งคู่ตั้งรับไม่ทัน... คนหนึ่งคิดว่าทุกอย่างคือความรัก แต่อีกฝ่ายกลับไม่แน่ใจ การแตกหักจึงตามมา เมื่อเห็นค่าของความรักในวันที่สายไปแล้ว กลวิธีทวงรักสไตล์ผู้กำกับภาพยนตร์จึงเริ่มขึ้น... แต่ความรักครั้งใหม่ไม่สำเร็จโดยง่าย เขาค้นพบว่า “รัก” อย่างเดียวไม่อาจข้ามผ่านอุปสรรคได้ หรือคำตอบของความผิดพลาดในอดีตจะซ่อนอยู่ในไดอะรีของนวินดา... ********************** กุสตาโบยังคงยืนปักหลักให้ภรรยาสาวประทุษร้าย ไม่ยอมหลบ เขาจ้องคนที่เสียเปรียบกว่าทางสรีระทุกประตู หากแต่ชนะใจคนที่ตัวโตกว่าชนิดหลุดลุ่ย ด้วยใจที่อ่อนยวบ ทั้งคู่ไม่สนใจผู้คนที่เดินผ่านไปมาซึ่งตอนนี้หยุดมองด้วยความสนใจแบบเปิดเผย หนุ่มใหญ่อดไม่ได้ที่จะนึกในใจว่า พระเจ้า...ทั้งที่นวินดาโกรธ ทั้งที่เธอกำลังระบายความโกรธใส่เขาอย่างไม่ยั้ง หากแต่ส่วนที่อ่อนแอที่สุดกลับดื้อดึงเอาแต่เรียกหาเธอ ใช่...เขาไม่สมควรต้องการเธอ ไม่สมควรคิดอยากผลักเธอให้ล้มลงบนชายหาดแล้วตามลงไปแนบชิดเรือนร่างขาวนวลเนียนนั่น ก่อนจะเชยชมให้สมกับความคิดถึงถวิลหา ใช่...ไม่สมควรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในภาวะหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ แม้จะเตือนตัวเองแบบนั้น แต่ใจเจ้ากรรมเอาแต่พร่ำเรียกหาเธอ และส่วนที่ไม่อาจควบคุมได้กำลังทรยศเขา อาจเพราะเขาสะกดกลั้นความต้องการเธอนานเกินไป หลังจากได้เห็นหน้าและเฝ้าติดตามเธอมาตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาเชื่อว่าด้วยเหตุผลที่...คิดถึงเธอ ไม่ใช่เพราะ ‘เธอสวยและเซ็กซี่ขึ้น’ ไม่ใช่ด้วยเหตุที่ ‘เธออวบอิ่มขึ้น’ แม้กระทั่งเมื่อโอบนวลเนื้อด้วยแขนข้างหนึ่งอยู่ในตอนนี้ ก็ยังรู้สึกได้ถึง ‘ความอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ’ ของเธอ และไม่ใช่ด้วยเหตุผลว่าเธอมีเสน่ห์แห่งวัยสาวเต็มตัวมากขึ้น... ไม่ใช่ด้วยเหตุเหล่านั้นอย่างแน่นอน แม้ว่าคุณสมบัติเหล่านั้นของเธอดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นไปตามกาลเวลาที่ผ่านมา ก็ตาม “พอใจหรือยัง ชกผมจนพอใจหรือยัง” ถามออกไปเรียบๆ ขัดกับความรู้สึกอย่างมาก น้ำเสียงที่ถามแหบห้าวจนตัวเองยังตกใจ สวรรค์ช่วย...เขานึกภาวนาอย่าให้นวินดาเหลือบมองต่ำ จนเห็นประจักษ์พยานที่กำลังทำให้เขาอับอายอยู่เลย “ยัง!” นวินดาจบคำพูดห้วนๆ ด้วยหมัดที่กระแทกไปที่แผงอกกว้างพลั่กใหญ่ แต่ความรักครั้งใหม่ไม่สำเร็จโดยง่าย เขาค้นพบว่า “รัก” อย่างเดียวไม่อาจข้ามผ่านอุปสรรคได้ หรือคำตอบของความผิดพลาดในอดีตจะซ่อนอยู่ในไดอะรีของนวินดา... ********************** กุสตาโบยังคงยืนปักหลักให้ภรรยาสาวประทุษร้าย ไม่ยอมหลบ เขาจ้องคนที่เสียเปรียบกว่าทางสรีระทุกประตู หากแต่ชนะใจคนที่ตัวโตกว่าชนิดหลุดลุ่ย ด้วยใจที่อ่อนยวบ ทั้งคู่ไม่สนใจผู้คนที่เดินผ่านไปมาซึ่งตอนนี้หยุดมองด้วยความสนใจแบบเปิดเผย หนุ่มใหญ่อดไม่ได้ที่จะนึกในใจว่า พระเจ้า...ทั้งที่นวินดาโกรธ ทั้งที่เธอกำลังระบายความโกรธใส่เขาอย่างไม่ยั้ง หากแต่ส่วนที่อ่อนแอที่สุดกลับดื้อดึงเอาแต่เรียกหาเธอ ใช่...เขาไม่สมควรต้องการเธอ ไม่สมควรคิดอยากผลักเธอให้ล้มลงบนชายหาดแล้วตามลงไปแนบชิดเรือนร่างขาวนวลเนียนนั่น ก่อนจะเชยชมให้สมกับความคิดถึงถวิลหา ใช่...ไม่สมควรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในภาวะหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ แม้จะเตือนตัวเองแบบนั้น แต่ใจเจ้ากรรมเอาแต่พร่ำเรียกหาเธอ และส่วนที่ไม่อาจควบคุมได้กำลังทรยศเขา อาจเพราะเขาสะกดกลั้นความต้องการเธอนานเกินไป หลังจากได้เห็นหน้าและเฝ้าติดตามเธอมาตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาเชื่อว่าด้วยเหตุผลที่...คิดถึงเธอ ไม่ใช่เพราะ ‘เธอสวยและเซ็กซี่ขึ้น’ ไม่ใช่ด้วยเหตุที่ ‘เธออวบอิ่มขึ้น’ แม้กระทั่งเมื่อโอบนวลเนื้อด้วยแขนข้างหนึ่งอยู่ในตอนนี้ ก็ยังรู้สึกได้ถึง ‘ความอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ’ ของเธอ และไม่ใช่ด้วยเหตุผลว่าเธอมีเสน่ห์แห่งวัยสาวเต็มตัวมากขึ้น... ไม่ใช่ด้วยเหตุเหล่านั้นอย่างแน่นอน แม้ว่าคุณสมบัติเหล่านั้นของเธอดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นไปตามกาลเวลาที่ผ่านมา ก็ตาม “พอใจหรือยัง ชกผมจนพอใจหรือยัง” ถามออกไปเรียบๆ ขัดกับความรู้สึกอย่างมาก น้ำเสียงที่ถามแหบห้าวจนตัวเองยังตกใจ สวรรค์ช่วย...เขานึกภาวนาอย่าให้นวินดาเหลือบมองต่ำ จนเห็นประจักษ์พยานที่กำลังทำให้เขาอับอายอยู่เลย “ยัง!” นวินดาจบคำพูดห้วนๆ ด้วยหมัดที่กระแทกไปที่แผงอกกว้างพลั่กใหญ่