ภรรยาห้าอีแปะ เล่ม 2 (3 เล่มจบ)

เดินทางมาสู่เล่มสองด้วยความไวแสงแล้วค่า ในเมื่อบอกแล้วว่ามาแน่มาไว ดังนั้น สัญญาต้องเป็นสัญญา สัญญาว่ามาต้องมาค่า... หลังจากเกิดเรื่องราวมากมายจนแทบไม่อยากจะเชื่อว่าทั้งหมดนั่นเพิ่งจะผ่านไปแค่หนึ่งเล่ม เรื่องราวก็ดำเนินมาถึงเล่มสองที่เต็มไปด้วยเรื่องน่าตกใจกับเนื้อเรื่องที่เข้มข้นยิ่งขึ้นแบบมหาศาลแล้วค่า ฝากติดตามเรื่องราวของพระเอกจอมเจ้าเล่ห์ หน้าหนา ขี้เต๊าะ คลั่งรัก หลงภรรยา กับเฉินเซียงหรง สาวน้อยคนเดียวในดวงใจของจวิ้นหวังจ๋างจื่อ หลี่จือหลิน กันต่อไปด้วยนะคะ ******************** ส่วนหนึ่งจากในเล่ม ******************** *เซียงหรงตกอยู่ในภาวะวิกฤติ* คืนหนึ่ง ขณะหลบฝนอยู่ในถ้ำเล็กๆ ตงหยางจุดไฟให้แสงสว่าง อากาศในถ้ำเย็นชื้น และเสื้อผ้าของพวกเขาเปียกชื้นจนต้องพาดไว้ใกล้กองไฟ เซียงหรงนั่งกอดเข่าห่างออกไปเล็กน้อย ดวงตาของนางมองเปลวไฟนิ่งราวกับตกอยู่ในห้วงภวังค์ กระทั่งตงหยางมองนางด้วยสายตาขบขัน ก่อนจะเอ่ยขึ้น "เจ้าเคยคิดบ้างไหม ว่าแม้จะหนีการแต่งงาน แต่ในที่สุดเจ้าก็ต้องหาสามีอยู่ดี" เขาเอ่ยเสียงเบาเช่นเดิม "คุณหนูเฉิน เจ้ากล่าวว่าต้องการแน่ใจว่าจะสามารถส่งจดหมายถึงมือบิดาและพี่ชายที่อยู่ต่างเมือง จะทำเพียงส่งจดหมายบอกล่าวเล่าความ ไม่พบพวกเขา เจ้ามีพ่อและพี่ชายกลับคิดหนีหน้า เจ้าบอกว่ามีคู่หมั้น แต่ก็ไม่ปรารถนาที่จะแต่งงานกับคู่หมั้นผู้นั้น กลับมุ่งหมายออกบวชละกิเลสเสียมากกว่า ช่างไม่รู้เสียเลยว่าต่อให้เจ้าจะโกนผมโกนคิ้ว บุรุษที่ได้พบเห็นเจ้า พูดคุยกับเจ้า พวกเขาไหนเลยจะลืมเลือนเจ้าได้ลง เจ้าคิดว่าหากได้ออกบวช จะสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบได้จริงหรือ" เซียงหรงเงยหน้าขึ้นมองเขา สีหน้าของนางเย็นชา "ก็ยังดีกว่ามีสามี" เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนโน้มตัวเข้ามาใกล้ ดวงตาสะท้อนแสงไฟดูเจ้าเล่ห์ "ถ้าเจ้าไม่ต้องการสามี เช่นนั้นข้าจะช่วยตัดสินใจให้ดีไหม" นางถอยหลังเล็กน้อย สายตาระแวงระวัง "ท่านจะทำอะไร" เขาแกล้งยิ้มกว้าง ใบหน้าแฝงรอยยิ้มขบขัน "เจ้าบอกว่ายินดีเป็นบ่าวติดตาม รับใช้ ข้าไม่ใช่หรือ ในเมื่อไม่ต้องการสามี อีกทั้งตอนนี้เราเองก็อยู่กันตามลำพัง...ไม่มีผู้ใดมาขัดจังหวะ ซ้ำยังหนาวยิ่งนัก ไม่คิดว่าพวกเราควร...อืม...ใกล้ชิดกันหน่อยหรือ แก้หนาวอย่างไรล่ะ" เซียงหรงเบิกตากว้าง ใบหน้าของนางซีดเผือดทันที "ท่านกล้าหรือ!" "แล้วเจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าหรือ?" เขาหยอกเย้าต่อ น้ำเสียงเจือแววเย้ยหยัน "เฉินเซียงหรง เจ้าไม่เคยส่องกระจกดูใบหน้ากับรูปร่างตัวเองบ้างหรือ รูปร่างเช่นนั้น หน้าตาเช่นนั้น อยู่กันตามลำพังเช่นนี้ บุรุษที่ใดจะอดใจไหว" นางกำหมัดแน่น "หากท่านแตะต้องข้าแม้แต่ปลายเล็บ ข้าจะหาทางฆ่าตัวตายให้ดู!" คำพูดของนางทำให้ตงหยางชะงัก เขาเพียงหัวเราะในลำคอ ก่อนจะผละตัวออกห่างจากนาง "อย่ากลัวไปเลย เฉินเซียงหรง ข้าเองก็เลือกเช่นกัน เห็นแบบนี้ วรยุทธข้านั้นแท้จริงแล้วเลิศล้ำ ชื่อเสียงติดตัวเองก็พอมี เหตุใดต้องสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงและทำให้ตนเองเสื่อมเสียด้วยการข่มเหงรังแกสตรีที่ไม่เต็มใจ" ปากบอกว่าจะไม่ข่มเหง ตงหยางกลับจ้องนางไม่วางตา จ้องจนเซียงหรงอดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาไม่ได้ "ท่าน...ไหนบอกว่า..." "อยู่นิ่งๆ" เขาบอกเสียงทุ้มต่ำ เซียงหรงเริ่มรู้สึกว่าตนเองอาจจะใส่เสื้อผ้าบางเกินไป นางขยับมือขึ้นรวบสาบเสื้อ ชั่วอึดใจนั้น ตงหยางพุ่งเข้ามาทันที ******************** !!! อะไร ยังไง ทำไม จือหลินไปไหนน์น์น์ /คนเขียนกรีดร้อง รายชื่อตอนในเล่ม 2 ค่ะ ตอนที่ 20 พญามัจจุราช ตอนที่ 21 ตกระกำลำบาก ตอนที่ 22 ชดใช้ ตอนที่ 23 เสียรู้ ตอนที่ 24 ฝัน ตอนที่ 25 ศัตรู ตอนที่ 26 ผีที่สำราญ ตอนที่ 27 ภรรยาของข้าคือผู้รู้ใจ ตอนที่ 28 ต้องไม่เป็นอะไร ตอนที่ 29 เหลือเพียงเครื่องใน ตอนที่ 30 ขอบคุณฟ้าดิน ตอนที่ 31 ดีไปหมดทุกสิ่ง ตอนที่ 32 หมดปัญหา ตอนที่ 33 เผชิญหน้าพี่ภรรยา ตอนที่ 34 คำสารภาพของท่านเขย ตอนที่ 35 โหดร้าย ตอนที่ 36 ของเขากับนาง ตอนที่ 37 ทางเลือก ตอนที่ 38 งานแต่ง ตอนที่ 39 ชายมิเกรงกลัวภรรยา สตรีไม่อ่อนแอ ตอนที่ 40 คนไม่ดี จะอย่างไรก็คิดดีไม่ได้ ตอนที่ 41 สะใภ้คนใหม่ ตอนที่ 42 จางเหม่ยเหมย ตอนที่ 43 การกลับบ้านของคุณหนูสาม ตอนที่ 44 บุรุษออกรบ สตรีออกเรือน ตอนที่ 45 เรื่องน่ายินดีที่ไม่พึงปรารถนา ตอนที่ 46 ข่าวร้าย นับว่าสปอยล์เยอะไปไหมนะ >< สนใจเก็บรูปเล่มพร้อมบอกซ์เซ็ตและของพรีเมี่ยม ทักแชท เพจ เจ้าหญิงการเวก เพจนี้เท่านั้นน้า https://www.facebook.com/karawekhouse