เดือนดาว

เรื่องราวภาคต่อของรุ่นลูก จากเรื่องดวงแก้ว เมื่อมาถึงรุ่นลูกความวุ่นวายและการอบรมสั่งสอนของแก้วกานดา จึงทำให้บุตรสาวกลายเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเอง แตกต่างจากสาวยุคเก่า จนนำพาสู่ความวุ่นวายไม่รู้จบ ภพสองภพต้องผูกสัมพันธ์ระหว่างกันเพื่อ จัดการปัญหาที่ยังไม่จบ.... รอยอดีตเคยรุ่งเรือง เคยฟู่เฟืองมายาวนาน เหลือเศษซากสถาน ไว้เล่าขานผ่านกาลสมัย อดีตที่สวย งามตา ไม่เหลือค่า พิสมัย หยดน้ำตาไหลรินพื้นดินไทย ไม่เหลือแล้วสีทองอร่ามองค์ ชายหนุ่มมองพระปรางค์ที่เคยสวยงามในสมัยอโยธยา เขาเองก็เศร้าใจไม่แพ้ฝ่ายหญิงเช่นกัน สิ่งที่พบเจอสื่อว่าทุกสิ่งล้วนมีค่าและควรรักษาไว้ให้ดีที่สุด บนเกวียนของแม่ดาวนั้น ตอนนี้เต็มไปด้วยผ้าห่มกันหนาว “คุณพี่น้องปวดเจ้าค่ะ” ชายหนุ่มยกตัวหญิงสาวขึ้นมากอด เจ้าอยู่หัวประทานผ้าขนสัตว์มาให้ แต่เธอก็ยังหนาวสั่นไม่หยุด “คุณพี่เจ้าขา หากน้องสิ้นช่วยเอาเถ้ากระดูกกลับพระนครด้วยนะเจ้าคะ” ชายหนุ่มรีบขัด “เจ้าต้องหายแม่ดาว อย่าได้พูดเป็นลางเช่นนั้น พี่มิยอมให้เจ้าเป็นอะไรไป” เขาไม่อาจอยู่ได้หากไม่มีนาง “หากชาติหน้ามีจริง น้องขอให้จดจำอดีตนี้ได้เพื่อจักได้ตามหาพี่ท่านพบในชาติอื่น” เดือนดาวหยุดพักเหนื่อย “อย่าพูดเลย ไม่ว่าชาติไหน ไม่ว่าน้องจักจำพี่ได้หรือไม่ พี่จักติดตามเจ้าไปทุกชาติ พี่สาบานจักรักเจ้าแลมีเพียงเจ้าผู้เดียว