你好 หนีห่าว! กำหนดให้ข้าเป็นฟาร์มเมอร์ เล่ม 2

“ระบบเกมหนีห่าวหรือ? มันคืออะไร แล้วข้าโชคดีขนาดนั้นเลยเหรอ” [แน่นอนขอรับว่าท่านโชคดีมาก เท่าที่กระผมตรวจสอบในเวลานี้ ช่วงเวลาเดียวกับท่านทั่วโลก ยังไม่มีผู้ใดได้รับระบบนี้เป็นของตนเองนะขอรับ ระบบนี้คือระบบเกมที่จะทำเกษตรและ...] “เกษตรคืออะไร แล้วเกมคืออะไร” ลี่ฟางยิ่งฟังยิ่งไม่เข้าใจ แต่นางต้องพยายามเข้าใจให้ได้เพื่อจะได้กลับไปหามารดา [เกมคือกิจกรรมขอรับ ยกตัวอย่างเช่น การที่ท่านเล่นซ่อนแอบกับเพื่อน นั่นก็ถือเป็นเกมขอรับ] “อ๋อออออ ดีเลย อาฟางอยากเล่นวิ่งไล่จับ” [ส่วนเกษตรนั้น หมายถึงการทำไร่ทำนาและปลูกพืชผักขอรับ ทว่าเกมหนีห่าวไม่ใช่แค่ปลูกผักเท่านั้นนะขอรับ แต่ท่านจะสามารถเลี้ยงสัตว์ได้ด้วย] “เอ๋? เสี่ยวซี...ไม่ใช่ว่าสิ่งที่เจ้าบอก เขาเรียกว่าทำงานหรือ ท่านแม่ออกจากบ้านทุกเช้าไปทำงาน ก็คือไปทำนานะ ตอนปลูกผักพี่ใหญ่ก็บอกว่ากำลังทำงานอยู่ แบบนี้ต้องเรียกทำงานสิ ไม่ใช่เล่น” [ตอบบอส ถ้าทำงาน คือต้องทำจริง ๆ ลงแรงเอง แต่เล่นเกม บอสไม่ต้องทำสิ่งใดเลยขอรับแค่สั่งเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ดังนั้นนี่จึงไม่นับว่าเป็นการทำงานขอรับบอส] “อ๋อออออ ดีเลย อาฟางอยากเล่นแล้ว” [อย่างที่ได้แจ้งบอสไว้แล้วว่า ในหนีห่าวแห่งนี้ไม่ใช่เพียงแค่การปลูกผักหรือทำไร่ทำนาเท่านั้น แต่บอสยังต้องเลี้ยงสัตว์และแปรรูปผลิตภัณฑ์ด้วยขอรับ] “เลี้ยงสัตว์ได้ด้วยเหรอ ข้าอยากเลี้ยงแมว” ลี่ฟางไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว นางสนใจเพียงคำว่าเลี้ยงสัตว์ของเสี่ยวซีเท่านั้น [ได้ขอรับ] “เลี้ยงหมู” [นั่นก็สามารถทำได้ขอรับ] “เลี้ยงน้องไก่ กุ๊ก ๆ” [ได้ขอรับ] “อื้มมมมม เลี้ยงเสือล่ะ” [เอ่อออ ท่านไม่กลัวว่ามันจะกินไก่ หมู และแมวของท่านหรือขอรับ] “งั้นยังไม่เลี้ยงก็ได้”