ปุกรัก

หมอปวัฒน์สั่งการหมออธิษฐ์ให้ไปหาเจ้าของบัตรนิสิตให้หน่อย อธิษฐ์เห็นว่าสาวคนนั้นอยู่คณะทันตแพทย์จึงติดต่อ ออมสิตางค์ น้องข้างบ้านที่เรียนคณะนี้ให้ช่วยตามหา พอได้เจอน้องที่ไม่ได้พบมานานก็รู้สึกแปลกๆ ‘ฉินไม่ใช่ผีสักหน่อย’ วิญญาณเด็กอ้วนท้วง ‘จ้าๆ’ เจ้าก้อนกลมวิ่งดุกดิกมากระโดดเข้าอ้อมอก หล่อนโอบร่างนั้นโดยอัตโนมัติ ท่อนขาเล็กอ้ารัดเอวคุณแม่ปลอมๆ ‘อยากให้แม่กอด’ หนูน้อยบอกความต้องการ ออมสิตางค์รู้สึกถึงสัมผัสจางๆ ที่น้อยกว่าเวลากอดมนุษย์สักเจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ‘ก็พอกอดได้แฮะ’ พอได้กอดแล้วเหมือนอุ้มลูกโคอาลาเลยยยย สาวน้อยยิ้มออกมา น่ารักจังเลย พ่อแม่ต้องกอดบ่อยแน่ๆ ‘เข้านอนเนอะ’ มนุษย์เอ่ยชวน ที่จริงหล่อนควรจะนอนเร็วเพื่อชาร์จพลังสำหรับคลินิกวันต่อไปเช่นกัน ‘แม่ แปงฟันให้ฉินหน่อย’ หนูน้อยบอกน้ำเสียงงัวเงีย ‘หืม?!’ ออมสิตางค์แปลกใจมาก ทำไมเด็กน้อยถึงเรียกร้องให้ผู้ใหญ่แปรงฟันให้ตัวเองกันนะ ขึ้นคลินิกเด็กมาสิบคาบยังไม่เคยเห็นเลย!