ทวงรักเมียลับท่านประธาน

เขาพูดว่าเรื่องของเราไม่มีทางเป็นไปได้ และเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เมียลับ ๆ ที่ 'ท่านประธาน' อยากตัดสัมพันธ์อย่าง 'เธอ' จึงเลือกจะเดินออกมาพร้อมกับลูกในท้อง ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีก ********** ตัวอย่าง 1 "แล้วแบบนี้มึงจะทำยังไงกับคุณรินวะ" "ถ้ามั่นใจเรื่องมิก็คงหยุดทุกอย่าง เด็กคนนั้นคงไม่อยากเลื่อนจากเด็กเลี้ยงเป็นเมียเก็บใครหรอก" "ฟังดูเหมือนใจดี แต่ก็ไม่ มึงเหอะจะอยู่ได้แน่เหรอวะ อยู่กับเขามาตั้งหลายปี" "ไม่ตอบ แสดงว่าลังเล" "ทำไมจะอยู่ไม่ได้" ************ ตัวอย่าง 2 "เธอสบายดีไหม" มันคงเป็นคำถามที่เขาคิดว่าดีที่สุดแล้วในสถานการณ์นี้ "ฉันไม่เคยรู้สึกสบายดีเท่านี้มาก่อนค่ะ" เขาไม่ได้โง่จนตีความไม่ได้ ว่าเธอกำลังสื่อว่าทุกวันนี้มันดีกว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอดห้าปี "ฉันขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง" ดวงตาคู่คมสบประสานกับนัยน์สีน้ำตาลอ่อนของเธอทุกขณะที่กล่าวคำขอโทษออกไป ราวกับอยากจะสื่อความจริงใจนี้ไปให้ถึงรินลดา "คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรฉันหรอกค่ะ" "ไม่ เธอสมควรได้รับคำขอโทษจากฉัน เพราะความโลภและความโง่ของฉันที่คิดว่าเธอไม่ใช่คนที่คู่ควรมันทำให้เธอเสียใจ" "ฉันจะรับคำขอโทษนั้นไว้ค่ะ งั้นต่อจากนี้ก็ถือซะว่าเราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว ต่างคนต่างอยู่เถอะนะคะ" เป็นอีกครั้งของวันที่ศรัณคิดคำพูดไม่ออก เขากำลังถูกปฏิเสธอย่างนั้นเหรอ เธอที่เคยบอกว่ารักเขา เธอคนนั้นกำลังขอให้เราต่างคนต่างอยู่กันอย่างนั้นเหรอ จะให้เขาทำใจยอมรับได้อย่างไรกัน "มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงริน ตอนนี้เธอกำลังท้องลูกของฉันอยู่นะ"