ไป๋อวี้เจียวทะลุมิติพร้อมแหวนหยกพันปี(เล่น5 บทที่121-150)

พันเอกหญิงไป๋อวี้เจียวแพทย์ผู้คิดค้นยาอายุวัฒนะถูกหักหลังและสิ้นชีพถูกแหวนปริศนาพาเธอทะลุมิติมาเกิดใหม่เป็นเด็กหญิงวัย4ขวบแห่งตระกูลขุนนางต้องโทษแหวนวงนั้นคือแหวนมิติที่บอกว่าเธอคือผู้ถือคนที100ของมัน "เด็กน้อย..." "ความสิ้นหวัง... คือยาพิษที่ร้ายกาจที่สุด..." "ข้า... ข้าทำอะไรไม่ได้เลยร่างกายนี้เด็กเกินกว่าที่จะทำอะไรได้" ไป๋อวี้เจียวคร่ำครวญในใจ น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าร่วงหล่นบนใบหน้าที่ซีดเซียวของเจิ้งอี้เจี๋ยน หัวใจยังคงหนักอึ้งนางมองดูศัตรูที่แข็งแกร่งผู้นั้นที่ยืนหัวเราะด้วยความสะใจ "เจ้าทำได้..." เสียงนั้นตอบกลับอย่างหนักแน่น "ในคัมภีร์ที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกสุดของแหวนวงนี้... มีศาสตร์โบราณต้องห้ามอยู่มันมีชื่อว่าค่ายกลยืมอายุขัย.." "ค่ายกลยืมอายุขัย?" ไป๋อวี้เจียวทวนคำอย่างเลื่อนลอย "ใช่แล้ว... ค่ายกลที่สามารถเปลี่ยนแก่นแท้แห่งพลังชีวิต... ดึงพลังจาก อนาคตของเจ้ามาใช้ใน ปัจจุบัน... มันสามารถฟื้นฟูได้แม้กระทั่งร่างที่ใกล้จะแตกดับ... สามารถมอบพลังมหาศาลให้เจ้าต่อกรกับศัตรูเบื้องหน้าได้..." ความหวังริบหรี่จุดประกายขึ้นในดวงตาที่แดงช้ำของไป๋อวี้เจียว... ฟื้นฟู? พลังมหาศาล?เช่นนั้นก็ดีสิ นางกำลังจะยิ้ม...แต่ "แต่..." เสียงนั้นกล่าวต่ออย่างเนิบนาบ ทว่าหนักแน่นกว่าเดิมเสียอีก "ทุกปาฏิหาริย์... ย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย... และยิ่งปาฏิหาริย์ยิ่งใหญ่เท่าใด ราคาก็ยิ่งสูงส่งเท่านั้น..." "ราคาของค่ายกลนี้... คือช่วงเวลาชีวิตทั้งหมดของเจ้าคือ อายุขัยที่เหลืออยู่ทั้งหมดหลังจากนี้หากเจ้าเลือกที่จะใช้มันเจ้าจะต้องสละช่วงชีวิตปัจจุบันนี้ไปเติบโตข้ามผ่านวัยเยาว์ วัยหนุ่มสาว และวัยกลางคนไปในพริบตาร่างกายและจิตใจของเจ้าจะก้าวเข้าสู่วัยชรา โดยแลกกับพลังชีวิตมหาศาลที่ถูกดึงมาใช้ล่วงหน้าในคราวเดียว!"