เกิดใหม่ทั้งที ดันกลายเป็นคนเห็นผีในยุค Y2K! เล่ม 28

'ก็หุ่นรูปรอยมันปั้นจากดินเจ็ดป่าช้า ดินหนึ่งก้อนของแต่ละป่าช้ามันมีผีมากแค่ไหน ผีที่สิงยัยหนูนี่มันก็มีมากเท่านั้นนั่นแหละ' ไตเติ้ลคุ้น ๆ ว่าจะเคยได้ยินผีลุงสัปเหร่อพูดเอาไว้อย่างนั้น และจนถึงตอนนี้ที่เขากำลังนั่งตัดอาคมแก้คุณไสยให้กับยัยฝันร้ายอยู่นั้น ชายหนุ่มก็ตระหนักได้อย่างแท้จริงว่าผีที่สิงครูฝันร้ายนั้นมันมีเยอะแยะมากมายขนาดไหน จัดการผีตนแล้วตนเล่า ตนที่หนึ่งจบไปตนที่สองก็โผล่มา เคลียร์ตนที่สองได้ ตนที่สามก็โผล่มาต่อเนื่องได้เรื่อย ๆ แบบนอนสต๊อป เป็นอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะต้องนั่งตัดอาคมไปทั้งปีทั้งชาติจนถึงชาติหน้าเลยหรือเปล่าก็ไม่รู้ จึงจะจัดการผีที่ถูกส่งมาสิงยัยฝันร้ายได้หมดสิ้น หากถึงเช่นนั้นในตอนที่เขาส่งผีตนสุดท้ายไปเกิดได้แล้ว และคิดว่าจะได้นั่งทานข้าวกลางวันพักเหนื่อยไปชิว ๆ พลัน เด็กหญิงกุมารีน้อยก็ปรากฏตัวขึ้นมาเบื้องหน้าเขา พร้อมรายงานข่าว บอกเล่าถึงสิ่งอันน่าสะพรึงกลัวที่สุดในชีวิตของนายไตเติ้ล "พ่อจ๋า ๆ น้องตัวเล็กถูกจิตมารลักพาตัวไปแล้วจ้ะ!" ไตเติ้ลได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับหน้าซีด ตกใจแทบจะเป็นลมสลบลงไปได้ในวินาทีนั้น!