ทัณฑ์รักหักเตียงวิวาห์
ทัณฑ์รักหักเตียงวิวาห์ นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติค มีฉากอีโรติคแบบเบา ๆ ไม่ดุเดือดเลือดกายสูบฉีดเหมือนทุกเรื่องที่ผ่านมา เหมาะสำหรับสายโรมานซ์ แฝงความลาเวนเดอร์นิด ๆ แต่ก็ยังมีดราม่าหน่อย ๆ ตามสไตล์หมากเม่า (มันเป็นเอกลักษณ์ที่ทิ้งไม่ได้จริง ๆ ^^”) หม่อมราชวงศ์นราธิป โภคินอัษฎางษ์ เจ้าของ ‘ฟาร์มบุปผาต้องจันทร์’ อยู่มาจนอายุ 30 ฝ่ายศึกรักมาก็นับไม่ถ้วน กลับถูกขอร้องแกมบังคับจับให้แต่งงานเสียนี่ ก็ไม่อยากยอมหรอกนะ แต่หม่อมย่าที่รักมากเอ่ยปากทั้งที เขายอมก็ได้ ยังไงก็ไม่มีเมียอยู่แล้วนี่ มีแค่เด็กในสังกัดนั้นไม่นับ ชมจันทร์ พิสุทธิ์สกุล ไม่รู้ว่าก้าวเท้าผิดหรืออย่างไร ลงจากเครื่องได้ก็ถูกมักมือชกให้สวมชุดเจ้าสาว เธอเพิ่งเรียนจบ เพิ่งจะอายุแค่ 22 เท่านั้น ก็จะถูกตัดอนาคตด้วยการมีสามี จะให้แต่งกับใครที่ไหนไม่รู้ รู้แต่ไม่อยากแต่ง ถ้าไม่หนีวันนี้ก็อย่ามาเรียกเธอว่าชมจันทร์ “ปัญหาอะไรเล่าให้ฟังได้หรือเปล่า” คนมีพิรุธขยับแว่นตากันแดดเล็กน้อย ชมจันทร์นิ่งไปอึดใจ ถึงเธอไม่บอก สักวันเขาก็ต้องรู้จากกรกฎ ไม่มีทางปิดมิด หรือต่อให้เธอโกหกถ้าเขาไปถามกรกฎก็ต้องได้ความจริงอยู่ดี สู้พูดคร่าว ๆ แบบไม่ลงรายละเอียด ไม่ให้ความสำคัญแค่นั้นก็น่าจะดึงความสนใจคู่สนทนาออกจากเรื่องพวกนั้นได้ “ฉันหนีออกจากบ้านมา เพราะที่บ้านจะบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก” หญิงสาวหยุดกลืนน้ำลายโดยไม่ได้มองว่ามือคู่ใหญ่กำลังกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น “แล้วยังไงอีก” เขาแทบจะขบกรามแต่ก็ข่มความโมโหเอาไว้ในใจสุดฤทธิ์ “ก็ไม่มีอะไรแล้วแค่ไม่อยากแต่งก็เลยหนีมา” “เจ้าบ่าวไม่หล่อ?” “ไม่ทราบค่ะไม่เคยเห็นหน้า” “อะไรกันถูกจับคลุมถุงชนทั้งที ไม่มีรูปถ่ายสักใบเลยเหรอ” “คงมีมั้งคะ แต่ไม่อยากเห็นก็เลยไม่ได้ขอดู” มือใหญ่ออกแรงกำพวงมาลัยมากขึ้นกว่าเก่า “ถ้าเกิดเขาทั้งหล่อทั้งรวยล่ะ จะไม่เสียดายทีหลังรึไง” “คงไม่คะ ถ้าดีขนาดนั้น ใครจะยอมถูกจับแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่รู้จัก กลัวจะแขนขาด ขาเป๋ ไม่ก็แก่จนเกือบจะเป็นพ่อได้ ให้ขึ้นคานอย่างภาคภูมิใจดีกว่าต้องไปแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก” “อืม” แทบจะกัดฟันตอบ นราธิปเกร็งใบหน้าจนปวดไปถึงกรามเพื่อระงับอารมณ์ไม่ให้คนตัวเล็กรู้ว่าเขากำลังโกรธ ชื่อตัวละครและเนื้อหาทั้งหมดเป็นเรื่องสมมติ แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่มีเจตนาพาดพิงบุคคลใด สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537 และ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558 ห้ามคัดลอก แก้ไข หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยาย รวมถึงการถ่ายภาพ สแกนเนื้อหา เพื่อนำไปสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ทำซ้ำ หรือเผยแพร่ต่อ ในทุกช่องทางรวมถึงสื่อออนไลน์ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียน ฝ่าฝืนมีโทษดังที่กฎหมายบัญญัติไว้