Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล

(จ้าว) จอมพล เตชะพิทยากิจ “เขา” จอมพล นักศึกษาชั้นปีที่ 4 เฮดว้ากจอมเย็นชาของคณะสถาปัตย์ผู้ชายหล่อร้ายแสนอันตราย แต่ใครจะรู้ว่าเขามีเจ้าของหัวใจแล้ว (ณดา) บุณณดา ธีระบริรักษ์ “เธอ” บุณณดา หรือ ณดา นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาวน้อยผู้กุมหัวใจของเฮดว้ากจอมเย็นชาแห่งคณะสถาปัตย์ ตัวอย่าง “มาเรียนที่นี่ทำไมไม่บอก” “เพิ่งรู้ว่าการมาเรียนที่นี่ไม่เพียงแค่กรอกใบสมัครสอบเข้าได้แต่ต้องรายงานรุ่นพี่ด้วย”บุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ บุณณดายอมรับว่าเมื่อก่อนเธอเคยกลัวเขา กระทั่งตอนนี้ก็ต้องยอมรับว่าเธอยังกลัวเขาอยู่เพียงแต่ความรู้สึกมันต่างกัน “ฮึ ไม่เจอกันสามปีเก่งขึ้นนี้” “ถ้ารุ่นพี่ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว”บุณณดาถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบแต่ยังไม่ทันทีเธอจะก้าวเดินกุญแจรถในมือก็ถูกอีกฝ่ายคว้าไปทันที “เอ๊ะ! นั่นมันกุญแจรถหนูดา เอาคืนมานะ” “หืม หนูดาอย่างนั้นเหรอ”จอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานนิ่งพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก “ขอกุญแจรถฉันคืนด้วยค่ะ” “ไม่แทนตัวเองว่าหนูดาแล้วเหรอ”จอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “ฉันอยากได้กุญแจรถคืน” “แล้วถ้าฉันไม่คืนให้ล่ะ” “ฉะ ฉันจะฟ้องเฮียภูกับพี่นำทัพ”ดวงตาคู่สวยถึงกับเบิกว้างขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างทำอะไรไม่ได้ “คิดว่าฉันจะกลัวพวกมันสองคนหรือไง”จอมพลเพียงแต่ยกยิ้มมุมปากมองใบหน้าหวานนิ่งไม่มีวี่แววที่จะกลัวคำขู่ของอีกฝ่ายสักนิด “แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้ใครบางคนแถวนี้เข้าไปนอนในโรงพยาบาลได้ก็แล้วกัน” “รู้ด้วยเหรอว่าฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะฝีมือพวกพี่ชายของเธอ” ...................................................................................... "หิว" "คะ "บุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไรก่อนจะเอ่ยถามออกไปอย่างไม่แน่ใจ "ยังไม่ได้กินข้าวหรือคะ" คนบ้าจะบอกว่าตัวเองยังไม่ได้กินข้าวก็ไม่พูดออกมาตรงๆต้องให้เธอต้องมาตีความอีก "อืม ซ้อมฟุตบอลเสร็จก็ถูกพวกมันลากมาที่ผับ" "ตัวเองอยากไปก็บอกมาเถอะ"บุณณดาเอ่ยขึ้นเสียงเง้าพร้อมกับส่งค้อนวงใหญ่ให้อีกฝ่ายผ่านโทรศัพท์ อยากจะพูดเหลือเกินว่าถ้าหิวก็ไปกินข้าวไม่ใช่ไปกินแต่เหล้าอย่างที่เขาทำ คนอะไรบ่นว่าตัวเองหิวข้าวแต่กับไปร้านเหล้า แทนที่มันจะอิ่มมีแต่หิวหนักกว่าเดิมสิไม่ว่า "ฮึๆ เดี๋ยวไปรับ" "รับใครคะ"บุณณดาเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร และที่บอกจะมารับ เขาจะมารับใครกัน "เราไง" "หนูดายังไม่ได้บอกซักหน่อยว่าจะไปด้วย"บุณณดาถึงกับตาโตเอ่ยขึ้นเสียงเง้างอนพร้อมกับส่งค้อนให้อีกฝ่ายทันที "ชอบ" "คะ" "แทนตัวเองว่าหนูดาแบบนี้...น่ารักดี"