รักอันตรายผู้ชาย(ทวง)รัก (DEVIL LOVE)

คำโปรย นักรบ อธิคม (นาย) “เขา” หนุ่มหล่อร้ายแสนเย็นชา นักศึกษาชั้นปีที่ 4 อดีตเดือนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ทายาทเจ้าของคอนโดมิเนียมสุดหรู หนึ่งในสมาชิกของกลุ่ม Devil แห่งมหาวิทยาลัยอินเตอร์ วรสา วัฒนายางกุล (แจน) “เธอ” สาวน้อยแสนน่ารัก นักศึกษาชั้นปีที่ 2 แห่งคณะนิเทศ ในสายตาคนภายนอกเธออาจจะสมบรูณ์และเพียบพร้อมทุกอย่างแต่ใครจะรู้ว่าเธอจริงๆแล้ว เธอก็เป็นเพียงคู่หมั้นที่เขาไม่เคยต้องการ ตัวอย่าง “เช็ดผมให้หน่อย”นักรบเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับยื่นผ้าผืนเล็กให้เธอก่อนที่จะเดินไปนั่งลงปลายเตียงทันที “คะ”วรสาที่ยืนทำตัวไม่ถูกถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายก่อนที่จะคว้าเอาผ้าเช็ดผมผืนเล็กที่อีกฝ่ายส่งมาให้แทบไม่ทัน อะไรนะ! เมื่อกี้นักรบบอกให้เธอเช็ดผมให้อย่างนั้นเหรอ นี่เธอไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม วรสาถึงกับเม้นปากแน่นหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีมองผ้าผืนเล็กที่อยู่ในมืออย่างชั่งใจ ยิ่งเห็นสายตาคมดุที่มองมาเธอก็ยิ่งทำตัวไม่ถูก “เร็วสิ” วรสาถึงกับสะดุ้งขึ้นเม้นปากแน่นอดที่จะส่งค้อนให้อีกฝ่ายไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงเข้มดุสำทับตามมา คนบ้า! จะใช้คนอื่นแล้วยังจะมาดุอีก เขาจะพูดดีๆกับเธอบ้างไม่ได้หรือไง อย่างน้อยก็น่าจะทำเหมือนพี่นายคนเก่าก็ยังดี จริงสินะ! ถ้าเขาคือพี่นายคนเดิม วรสาคงจะมีความสุขกว่านี้ ไม่สิ! เธอคงจะมีความสุขมากเลยต่างหาก แต่มันจะเป็นอย่างนั้นได้ยังไงในเมื่อพี่นายคนเดิมของเธอไม่มีแล้ว “เอ่อ แล้วพี่นายจะไปส่งแจนตอนไหน”วรสาที่กำลังเช็ดผมให้ร่างสูงอย่างตั้งใจเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัยทันที “ใครบอกว่าฉันจะไปส่งเธอ”นักรบเอ่ยขึ้นเสียงเรียบก่อนที่จะโยนโทรศัพท์ในมือลงบนเตียงกว้างอย่างไม่ใส่ใจนัก “อ้าว! แล้วแจนจะนอนที่ไหน อย่าบอกนะว่าจะให้แจนนอนที่นี่”วรสาถึงกับตาโตขึ้นมาทันที นักรบเพียงแต่มองใบหน้าหวานนิ่งโดยไม่พูดอะไร ซึ่งนั่นเป็นการยอมรับว่าสิ่งที่วรสาเข้าใจนั่นถูกต้องแล้ว “แต่ว่า...” “อย่าเรื่องมาก ฉันง่วงแล้ว”นักรบถึงกับมองใบหน้าหวานนัยน์ตาดุก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับคว้าเอาผ้าผืนเล็กที่อยู่ในมือเรียวบางโยนพาดกับพนักเก้าอี้อย่างไม่ใส่ใจก่อนที่จะเดินกลับไปล้มตัวนอนบนเตียงกว้างทันที วรสาถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีมองร่างสูงที่นอนหลับตานิ่งอยู่บนเตียงกว้างอย่างทำอะไรไม่ถูก คนบ้า! พูดอะไรง่ายๆ จะให้เธอนอนที่นี่กับเขาได้ยังไงกัน ก็รู้ๆกันอยู่ว่าคอนโดเขามีห้องนอนแค่ห้องเดียว แล้วที่สำคัญเขาจะนอนทั้งสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันกายแบบนี้หรือไง “เอ่อ แจนขอยืมรถพี่นายได้ไหม พรุ่งนี้แจนจะรีบเอามาคืนให้แต่เช้า”วรสาเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วก่อนที่ใบหน้าหวานจะซีดลงมาทันทีเมื่อเห็นสายตาคมตวัดมองมาอย่างไม่พอใจ “เธอคงไม่อยากนอนดีๆสินะ”นักรบเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกระชากร่างบางลงมานอนยังเตียงกว้างทันที “ว้าย! พี่นาย แจนแค่...”วรสาที่กำลังร้องขึ้นอย่างตกใจถึงกับหยุดเสียงแทบไม่ทันเมื่ออยู่ๆร่างสูงก็บดจูบลงมาอย่างรุนแรง “พูดมาก”นักรบเอ่ยขึ้นก่อนที่จะก้มลงบดจูบริมฝีปากบางอย่างรุนแรงราวกับต้องการลงโทษอีกฝ่ายก็ไม่ปาน