พ่ายรักชายาบ้านนอก เล่ม 4 (จบ)

พ่ายรักชายาบ้านนอก เดินทางมาถึงเล่มสุดท้ายแล้ว มีทั้งหมด 4 เล่มจบ เนื้อหาเล่มนี้จะเป็นตัวอธิบายชื่อเรื่องได้ดีที่สุดค่า องค์ชายใหญ่ทรงอำนาจเพียงใดก็แพ้ให้สตรีชาวป่าแบบหาทางกู่กลับไม่เจอเลย พ่ายให้ชายาตัวเองอย่างไรติดตามอ่านได้ ในเล่ม 4 ค่า สปอยเนื้อหาในเล่ม “อ้าว พระชายาซือเซียน อุ้ยไม่ใช่สิ แม่นางซือเซียนนี่นา” “พูดผิดบ่อยจนติดเป็นนิสัยแล้วกระมัง หากไปเข้าร่วมงานใหญ่ตระกูลเจ้าคงขายหน้าแย่เชียว” ซือเซียนไม่ยอมให้ใครมาหาเรื่องอยู่ฝ่ายเดียวหรอก คนไม่มีหัวคิดยังมองออกถึงเจตนาของคุณหนูเฉิงเลย เรื่องอันใดนางถึงจะปล่อยผ่านเล่า “เจ้า! ตกอับแล้วยังมิเจียมอีก” เฉิงหมิงยวี่กำมือแน่นอีกทั้งมีท่าทีจะเข้ามาหาซือเซียนอย่างต้องการระบายความโกรธแค้นด้วยกำลังเสียด้วย ทว่าได้ไป๋ม่านหงห้ามไว้เสียก่อน “หมิงยวี่ เจ้าอย่าไปหาเรื่องแม่นางซือเซียนเลย ข้าเหน็ดเหนื่อยจากการไปยืนส่งเสด็จอยากพักแล้ว” คำพูดของไป๋ม่านหงเหมือนเปิดช่องทางสวรรค์ให้แก่ หมิงยวี่ เมื่อครู่นางไม่รู้จะหาเรื่องซือเซียนอย่างไรจึงตัดสินใจจะใช้กำลังให้ลุล่วงไป แต่พอได้ยินไป๋ม่านหงพูดเยี่ยงนั้นก็ถึงหัวเรื่องออกทันที “นั่นสิ เมื่อครู่เจ้าไปส่งเสด็จว่าที่คู่หมั้นอย่างองค์ชายหยางอี้มาย่อมต้องเหน็ดเหนื่อยเป็นธรรมดาล่ะหนา เสียดายจริงเทียวหากองค์ชายหยางอี้ไม่จำเป็นต้องออกไปทำภารกิจของแคว้นป่านนี้ข้าคงเห็นเจ้าออกเรือนไปกับพระองค์แล้วกระมัง” ............... “ข้าคิดถึงเจ้ามากเหนือสิ่งใด เซียนเอ๋อ” พูดจบเงามืดจากร่างสูงใหญ่ของหยางอี้ก็โถมเข้าหาซือเซียน มือข้างหนึ่งของเขายกขึ้นรองท้ายทอยของซือเซียนไว้ พร้อมกับริมฝีปากบางก็ประกบลงทาบทับสิ่งเดียวกัน จุมพิตนี้เต็มไปด้วยความเร่าร้อน รุนแรงและแสนจะลึกซึ้ง เพียงไม่กี่สิบจิบชาความขัดขืนของซือเซียนในคราแรกก็มลายหายไป ร่างสูงบางอ่อนยวบพร้อมเคลื่อนไหวน้อมรับจุมพิตที่ตนเองก็โหยหามาตลอดเช่นเดียวกัน อาการนอนไม่หลับ จิตใจวูบเหวง ตลอดเวลาที่ผ่านมาครานี้ซือเซียนได้รู้แล้ว ว่าสาเหตุมาจากอะไร …ต้นเหตุคือ บุรุษน่าชังตรงหน้านางนี้เอง