พลอยรัก...พลอยหลง

ไม่สวย ไม่สวยแล้วไง ก็ไปทำหน้าสิจ๊ะ แอบรัก แอบรักแล้วไง ก็ต้องรุกสิจ๊ะ เป็นผู้หญิง ใช่ว่าจะต้องเป็นฝ่ายถูกเลือกเสมอไป ผู้หญิงเราก็เลือกเองได้เหมือนกัน สนับสนุนให้ผู้หญิงทุกคนดูแลตัวเอง ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อความมั่นใจ เพื่อความสุขและเพิ่มคุณค่าให้ตนเอง +++++++++++++++++++++++++++++++ “ไม่อยากเอา เอ้ย ไม่อยากนอน เอิ่มไม่อยากได้หนูเหรอ” น้ำเสียงยานคางทั้งยังอ้อแอ้คล้ายคนไม่มีสติเอ่ยถาม ก่อนจะส่งเสียงเรอดังเอิ๊กออกมา หญิงสาวนอนแผ่หราอยู่บนโซฟา สภาพดูไม่ได้ เอ๊ะหรือว่าจะน่าดูกว่าเดิมดี ก็แม่เจ้าประคุณนั้นโวยวายว่าอากาศร้อนและปลดกระดุมเสื้อออกไปสองเม็ดจนเห็นเนินอกอวบขาวผ่อง ชายหนุ่มเดินไปนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้าเธอ กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งออกมาจนเขาต้องย่นจมูก นนท์ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ยื่นไปบีบแก้มเธอ ปากก็พึมพำ “ทำไมจะไม่อยากเอา อยากจะแย่ อยากมาก ๆ ด้วย ปวดไปหมดแล้วเนี่ย” เขาก้มลงมองเป้าตุง ๆ ของตัวเองก่อนจะกลับมามองหน้าเธออีกครั้ง จะยั่วอะไรนักหนา ใกล้จะหมดความอดทนแล้วนะ “แต่ตอนนี้เธอไม่มีสติ ทำอะไรไปเธอก็คงจำไม่ได้ ฉันอยากจะอยู่บนตัวเธอตอนที่เธอรู้ตัวต่างหากล่ะ” ชายหนุ่มพูดตามที่ตนเองรู้สึก แล้วเขาก็ลุกขึ้น ตั้งใจปล่อยให้เธอได้นอนพักโดยไม่คิดจะขยับท่านอนที่แสนจะหมิ่นเหม่นั้นให้ ท่าทางจะนอนสบาย เขาเลยตั้งใจจะปล่อยให้เธอนอนอยู่อย่างนั้น ทว่าแค่ชายหนุ่มหันหลังไป ผู้หญิงที่เขาเพิ่งอุ้มเข้ามาในห้องเพราะเมาไม่ได้สติ ไม่สามารถประคองตัวให้เดินได้ทั้งยังพูดอะไรไม่รู้เรื่องก็ดีดตัวเองลุกขึ้นนั่ง ไม่มีอาการโงนเงนใด ๆ สักนิด “พี่นนท์ พลอยสร่างแล้วค่ะ พลอยมีสติ รู้ตัวทุกอย่างแล้ว” เธอตอบออกมาอย่างร้อนรน ต้องรีบบอกก่อนที่เขาจะเดินออกไป ขืนบอกช้ามีหวังอดกินพี่นนท์น่ะสิ โอกาสแบบนี้รอมาตั้งนานแล้ว มุมปากหนาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม ดวงตาเป็นประกายแพรวพราว เขาหันหน้ากลับมาหาเธอด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง ไม่มีสายตาแบบเสือที่รอตะครุบเหยื่อเหมือนกับเมื่อครู่นี้ สายตาที่พลอยแสงไม่ได้เห็น ชายหนุ่มเดินกลับไปหาเธอ