หลงทัณฑ์รัก

“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป” ธันทราชเรียก แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าเงินดึงแบงค์พันออกมาส่งให้หล่อนสี่ห้าใบ เอมอรมองเงินในมือเขา “เก็บไว้ใช้” “ฉันไม่จำเป็นต้องใช้นี่คะ” เอมอรบอกแต่เขาก็ยังยัดเงินใส่มือหล่อนอีก “ค่าตัวเธอ เธอไม่อยากเป็นนางบำเรอของฉันไม่ใช่เหรอ ถ้าอย่างนั้นรับเงินไปก็แล้วกัน ฉันจะให้เธอทุกครั้ง” ธันทราชเห็นแววตาหม่นที่มองเขา ริมฝีปากบวมแดงนั้นเม้มสนิทแต่ก็สั่นจนเห็นได้ชัด “ไม่พอหรือไง?” เขาถามหล่อนก็ส่ายหน้า