คำสาปสวรรค์พันธนาการรัก

“หยวนซู่เกอเกอ ท่านใจดีที่สุดในโลกเลย” “หยวนซู่เกอเกอ โตขึ้นข้าจะแต่งงานกับท่าน” “หยวนซู่เกอเกอ ให้ข้าเป็นเจ้าสาวของท่านได้หรือไม่” “เกอเกอ เหตุใดท่านจึงไม่รับปากข้า...” หนึ่งบุรุษ หนึ่งสตรี หนึ่งปีศาจ โชคชะตาวาสนาพันผูก ก่อเกิดหัวใจแห่งรักเพื่อลบล้างคำสาปสวรรค์ ************ “หยวนซู่เกอเกอ” คำเรียกขานที่เปลี่ยนไปทำให้ต้องละสายตาจากตำราขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เดิมคิดว่านางคงยินยอมให้ความร่วมมือกับตนเองแล้ว ทว่าเมื่อเห็นเนินอกขาวเนียนที่หญิงสาวเปิดเผยอย่างจงใจ คนใจเย็นก็อารมณ์พลุ่งพล่านอย่างอดไม่อยู่ “หว่านเอ๋อร์” น้ำเสียงของชายหนุ่มดุขึ้นกว่าทุกครั้ง หลิงหว่านค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ร่างสูงที่นั่งอยู่บนตั่งนุ่ม ก่อนจะลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาอย่างยั่วยวน จ้าวหยวนซู่บัดนี้มีสีหน้าโกรธจัด ทว่าไม่อาจหยุดการกระทำของหญิงสาวได้ นางดึงตำราในมือเขาโยนทิ้งไป ก่อนจะผลักร่างสูงให้ล้มลงและขึ้นคร่อมบนตัวเขาอย่างรวดเร็ว คอเสื้อถูกแหวกออกกว้าง โชว์ให้เห็นเนินเนื้ออวบอิ่มน่าฟัด หญิงสาวใช้นิ้วชี้ลากไปตามหว่างคิ้วไล่ลงมาเรื่อย ๆ ผ่านจมูกโด่งคม เมื่อสัมผัสกับริมฝีปากนุ่ม ร่างของชายหนุ่มก็แข็งเกร็งขึ้นมาในทันที หลิงหว่านหัวเราะอย่างมีจริต ดังเช่นในตำราที่นางเคยอ่าน ก่อนจะค่อย ๆ ลูบไล้ลงไปตามแผงอกกำยำ จ้าวหยวนซู่รีบคว้ามือของนางไว้ คิ้วของเขาขมวดแน่น ใบหน้าเคร่งเครียด “ใครสอนให้ทำเช่นนี้” “หยวนซู่เกอเกอ” น้ำเสียงของนางอ่อนหวานเย้ายวน ดวงตาเป็นประกายโศกเศร้า “ท่านรักข้าบ้างหรือไม่”