“เงินละ” นิ้วที่กำลังปลดเข็มขัดชะงัก เสียเซลฟ์ พูดไม่ขำทำให้เคือง “รอไม่ได้เลย” “เงินมาผ้าหลุด ไม่มีเงินอย่ามาแตะ พวกรูปงาม เทสดี ราศีคนรวยจับ มักไว้ใจไม่ค่อยได้”

“เสี่ยลองกับหวานได้ไหมค่ะ“ “ลองอะไร” “ส่งผู้หญิงพวกนั้นกลับไป แล้วเรามาทำลูกกัน” “ถ้าไม่ละ” “หวานจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว” “พร้อมที่จะเป็นเมียฉันแล้วสินะ” ”พร้อมมาก!“

เขาคือผู้ทรงอิทธิพล ที่เพียงออกปากว่าจะเอาเธอกลับไปทำเมีย ทุกคนก็พร้อมทำตัวเป็นผีผลัก ให้เราได้กัน(ลงจบ-ติดเหรียญไว บางช่วงมีงานอาจหายลงไม่ต่อเนื่อง)

ก็แค่อดีตผัวที่มันฮีทขึ้นเมื่อความแซ่บของเมียเก่าแยงตา น้ำหยดลงหินทุกวันหินบอกรำคาญ…“ปล่อย เจ็บ” “แล้วคนอื่นที่เธอขายให้มันไม่รุนแรงเหรอ ฉันคงอ่อนโยนกับเธอไม่ได้เหมือนก่อนหรอก เมียกับอีตัวมันคนละฟิล"

“อยากได้เงินไม่ใช่เหรอมิจจี้ งั้นก็แลกมาดิ ใครจะแจกฟรีไม่ได้เป็นอะไรกัน“ ”แต่เฮียจูบหนูแล้ว“ “อย่ามาเคลม ลิ้นไม่ได้สอดเท่ากับไม่ได้จูบ

ถ้ารู้ว่าสักวันจะต้องจับมาทำเมีย วันนั้นเขาคงไม่เอาเธอไปปล่อยวัด…

“บ้านฉันขาดคนหุงข้าว มาเป็นแม่บ้านให้ฉันสิ ถ้าถูกใจ ฉันอาจใจดีไม่แฉเรื่องของเธอก็ได้”/“ตกลงค่ะ”แล้วเธอเลือกได้ไหมละทั้งหนีเที่ยว พบเคนมผงในกระเป๋า และไหนจะเรื่องที่เขากล่าวหาว่าเธอกำลังจูบกับผู้ชายอีก

“อืม…ปักไปตั้งหลายดอก แล้วบอกให้ออกไป รู้ทุกเรื่อง รู้ไปทุกอย่าง ถามจริงเถอะ ทราบว่าผมมีแฟนแล้ว ทำไมถึงยอมให้’เอา‘" (เรื่องนี้ไม่ดราม่า มีแต่ผัวคนดีที่ขาดของ ถูกเมียทิ้งมา5ปี เจออีกทีต้องได้แซ่บ)

”นายครับคนนี้น้ำหวานแล้วคนที่ร้องเสียงฟินตอนนายพาขึ้นดาวดึงส์คือใครครับ“ ”หรือว่าจุ๊บจิ๊บ!“ เขารีบตะบบปากลูกสมุน ไม่มีทาง! คนอย่างเขาไม่นอนกลับทอม เฮียเตปี้แต่คนสวยเท่านั้น “มึงอย่าพูด!“

แค่ได้กันก็เรียกว่าเมียเหรอ อย่าคิดว่าการที่ผมถูกโหวดให้เป็นหนุ่มพันธุ์ดี แล้วจะมีคุณธรรมค้ำคอ ไอ้ตำแหน่งนั้น ผมได้มาเพราะเขาจัดให้ แล้วคนจัด มันก็ไม่ได้รู้สันดารของผมเลย อืม อย่าได้ไปหลงรักใครนะเสือ

“ขอผมดูหอยหน่อยสิครับ”คำพูดนั้นทำให้เธอไม่อยากคุยด้วย“ให้ผมกินหอยคุณเดี๋ยวนี้เลยนะครับ”(เอ๊ะ!)ร้องออกมาแล้วก็นึกได้ ‘ยัยบ้าเอ้ย!เธอเป็นแม่ค้าขายหอยนะอย่าคิดเยอะ’ลูกค้าจะดูจะชิมหรือจะกินหอยมันก็ปกติปะ

ความจริงแล้วพ่อของน้องพราวไม่ได้ตายไปหรอกคะ แต่พระจันทร์ต่างหากที่ท้องไม่มีพ่อ และไม่รู้เลยว่าเขาคือใคร

คืนนั้นทำไมกลับไม่บอก/คืนไหนคะ/อืม…ลืมง่ายจัง แต่คงไม่ลืมเสื้อที่คุณขโมยไปนะ ถูกจับได้แล้วก็ช่วยเอามาคืนด้วย/เลือกเจ้าของเสื้อผิดชีวิตเปลี่ยน เมื่อเขาคอยตามรังควาน ขยันป่วนเธอจนเสียงานเสียการ แถมยังอยากได้มากกว่าวันไนท์สแตนด์ด้วย แหม!ได้คืบจะเอาศอก

น้องสาวเพื่อนคือของหวาน ยิ่งแอบแซบยิ่งเร้าใจ

“คุณไม่หมั้้นได้ไหมคะ”แก้วกานดาวิงวอนคนที่อยู่ด้วยกันมาสองปี/”ไม่ได้!”เขาจะไม่ยกเลิกมันแน่นอน/”แต่แก้วรักคุณนะคะ ได้โปรดอย่าหมั้นเลย”/”หึ!แก้วกานดานี่เธอกล้าเอาความรู้สึกมาใช้กับเรื่องของเราได้ยังไง”

“หลินฉันเผลอไปรับนัดหมอคอปเตอร์แล้วอ่ะ ทำไงดี ฉันยังไม่พร้อมเจอหน้าเขาหลังจากที่เราเพิ่งได้กันเลย” “นัดเดทเหรอ?” “เปล่า..ทำฟัน...” “ไปเถอะ! ถ้าแกมั่นใจจะเอาคนนี้ทำผัว ยังไงก็ต้องเจอกันอยู่ดี”

หากแม้นสร้อยนี้พี่ให้เจ้า-จงเฝ้าถนอมดั่งกายพี่นี้-สี่ทิศแดนใดทั่วปฐพี-นวลขวัญชีวีอย่าได้ห่างกาย-ร่ายสลักรากรักแต่เก่าก่อน-มิอาจถอนกลิ่นเล่ห์สิเน่หา-ห่างชาติภพติดบ่วงห้วงเวลา-นำพาเจ้ากลับมาบรรจบใจ

“เจ้าท้องหรือไยยี?”“หม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจเพคะยาที่หมอหลวงให้มาก็ใช้ทุกวันไม่มีหลงลืมไม่ทราบด้วยเหตุใดจึงตั้งครรภ์”“เจ้าออกไปให้พ้นหน้าข้าก่อนไยยีออกไปบัดนี้เลย""เพคะ"และการเดินจากไปคราวนี้คือชั่วกาลนาน

หลินแกควรได้เขาไปตั้งแต่4ปีก่อนแล้ว ถ้าหลังงานเลี้ยง แกชวนเขาไปหาที่เงียบๆคุย ไม่ใช่ชวนเขามาเป็นดารา

โชคชะตาเล่นอะไรอยู่วะ เพื่อนเขาได้นางฟ้า ดาวมหาลัย แต่ดันส่งแม่เล้าแต่งตัวเขียวแดงเหลืองมาให้เขา แม่เล้าหรือเปล่า คงใช่มั้ง ก็หล่อนเป็นเจ้าแม่ร้านเหล้า มีนักเลงขนาบและขู่จะโยนเขาออกจากร้านถ้าพูดว่าแพง