จันทร์ทิวา / ทิวารักเร่

อืม เน่าจริงด้วย...ปากบอกเน่า แต่จมูกโด่งกลับซุกไซ้สูดดมกลิ่นหอมละมุนคล้ายกลิ่นของขนมไทย แต่พับผ่าสิ! เขาอยากจะ 'ชิม' เพื่อค้นหาว่ามันคือกลิ่นของขนมไทยชนิดไหนแล้วน่ะสิ

เป็นเจ้านายที่วางตัวดีให้ลูกน้องภายใต้ปกครองนับถือมาก็นาน แต่จะหมดความยำเกรง สิ้นท่าให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ ชื่อแมนๆ คนนี้น่ะหรือ ไม่มีทางเสียหรอก

เมื่อสาวน้อยในปกครองเริ่มมีหนุ่มๆ เข้ามาติดพัน คนที่เฝ้าจับตาดูแลห่างๆ จึงนิ่งเฉยต่อไปไม่ได้ ต้องรีบคิดหาวิธีเพื่อให้เด็กในอุปการะมาอยู่ใกล้ตัว

อาย..ภวิณณ์พูดพลางแสยะยิ้มร้ายก่อนเปลี่ยนเป็นปล่อยเสียงหัวเราะออกมาราวกับพูดเรื่องตลก..ที่กล้านอนแผ่ให้ผมทดลองฟรีอยู่นี่ยังไม่ก้าวข้ามผ่านความรู้สึกนั้นอยู่อีกหรือครับคุณผู้หญิง

เขาไม่ใช่ผู้ชายประเภทมักง่าย ที่พอมีไก่อ่อนอยู่ใกล้มือ อยู่ในสายตาตลอด แล้วจะคว้าจับมากินได้ตามใจชอบ ...แต่เขารอเวลาที่เหมาะสม เพื่อกลื่นกินไก่อ่อนตัวนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวโดยไม่รู้สึกผิดต่างหาก

“ทำไมนิวถึงคิดว่ามันคือบุญคุณ” “ก็...” “ทำไมถึงไม่คิดว่าสิ่งที่ผมปฏิบัติต่อนิวอาจเป็นเพราะเหตุผลอื่นบ้าง?”