ยิ่งชางจิ่นยื่นหน้าเข้าใกล้เท่าใด เขายิ่งเบี่ยงศีรษะหลบมากเท่านั้น สุดท้ายฉงเยี่ยนเลือกหลับตาลง บนใบหน้าซีกซ้ายของเขาดูคล้ายยอมตายมิยอมพลีกาย ทว่าบนใบหน้าซีกขวากลับเคลิบเคลิ้มเปี่ยมสุข

โม่เหลียนเฉิงกล่าว “เปิ่นหวางยังไม่อนุญาตให้เจ้าไปหาบุรุษอื่น” “ได้” เธอขมวดคิ้วแน่นขึ้น ไม่ให้ไปหาชายอื่น ปกติเข้าทางประตูถึงจะเรียกว่าไปหา ถ้าอย่างนั้นเพียงเธอไม่เข้าทางประตูก็คงจะหมดเรื่องแล้ว ...

เมื่อหมาป่าวายร้ายจับลูกเป็ดน้อยได้ แต่กลับไม่ยอมกินเหยื่อ เป็นเพราะสาเหตุใด!? หมาป่าตกหลุมรักลูกเป็ด? ผิด! เพราะเขาวางแผนขุนลูกเป็ดให้โตเต็มวัยก่อนเสียก่อน ถึงจะจับกลืนลงท้องต่างหาก ...