แมงมุมดำ ตัวน้อย

เพราะคำว่า 'เพื่อนห่างๆ' จึงอยากใกล้หมือนเมื่อก่อน เป็นเด็กเสิร์ฟในผับของเขา เป็นเด็กเอ็น...และเป็นเด็กของเขาคนเดียว

"แต่น้องยังเด็กมากเลยนะครับ"

ยอมส่งน้องให้ห่างจากอ้อมอกสี่ปีเพื่อรอเวลาที่เหมาะสม...หรือจะรอไม่ไหว

ตัวอุ่นจังฟาร์ม...แล้วทำไมที่ผ่านมาถึงเย็นชาจัง

ฉันอ้างกับทุกคนเองว่าเป็น "เพื่อนสนิท" เขา

"ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะ บุญษา หย่ากันแค่สามวันจำหน้าผัวตัวเองไม่ได้หรือไง"

เขาตั้งคำถามว่าเส้นทางนี้จะไปสิ้นสุดตรงไหน...จนพบเธอ ถึงรู้ว่ามันจรดดวงดาว

"เราหย่ากันเถอะ...แก้มไม่ได้รักพี่ซัน..." คำว่า "รัก" ที่เขาไม่เคยยอมรับว่าต้องการมันแค่ไหน จนถึงวันที่ได้ยินคำว่า "ไม่รัก"

ฤกษ์ใหม่ไม่มีหรอกค่ะแม่ แก้มไม่แต่งงานกับพี่โอมแล้ว

“หนูเอยเป็นเจ้านายผมก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะมีสิทธิ์ล้ำเส้นเรื่องส่วนตัวของผม” “อาคิดถึง” “หึ คิดถึง ในฐานะอะไรล่ะคะ เด็กฝึกงาน เจ้านาย หรือคู่นอน”

เธอรู้ตัวว่าท้อง...หลังจากหย่ากับเขา "ขอบคุณที่เป็นภรรยาที่น่ารักตลอดระยะเวลาหนึ่งปีสี่เดือนสิบหกวันนะครับ"

พร้อมเป็นเตียงให้เธอนอน เป็นหมอนให้เธอหนุน เป็นผ้าห่มให้เธอกอด...แต่เธอให้เป็นแค่เพื่อน

ไม่มีใครคาดคิดว่าภาคย์จะเลือกเธอ ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยเรียบง่ายแบบลินดาก็ไม่น่าจะยอมอยู่ในสถานะคู่นอนของเจ้านาย แต่กฎของแรงดึงดูดมันจะรู้กันอยู่แค่สองคน

"กล้าหอบเสื้อผ้ามาอยู่ห้องฉัน คิดว่าฉันจะเป็นสุภาพบุรุษนอนหันหลังให้ทุกคืนหรือไง" "ฝันเอาเถอะนะ ฉันจะไม่ให้เธอได้ฉันง่ายๆ หรอก แค่ขาอ่อนก็อย่าหวัง...นอนนอกห้องไปเลย"

"เดี๋ยวนี้ครินเขาก็ไม่เอาแพมแล้วเหมือนกัน"

ความจริงแล้ว คำว่าเพื่อนของเรามันจางมาก...แต่เรื่องราวมันมากมายและฝังลึกในใจ

เพราะเขาใจร้าย...หัวใจมันถึงร้าว

"แต่เราหย่ากันแล้ว พี่หมอไม่ต้องมานอนกับเอวา"

คนที่หายไปตั้ง 3 ปีมีสิทธิ์อะไรมาหวง...เราไม่เคยเป็นอะไรกัน นายไม่เคยให้ฉันเป็นอะไร

ใครบอกว่าหนุ่ม Hot Nerd มีแค่ในนิยาย