nira-nira

ในวันที่หล่อนตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครอีกคน เขากลับหวนคืนมาพร้อมทวงสิทธิ์ที่ทิ้งขว้างไปอย่างไม่ไยดี...

รักใดเล่า จะเท่ารักจากคนพาล...

ปลายนิ้วเรียวยาวสุขภาพดีคลึงลงบนเต้าอวบอิ่มกลมกลึงเบาๆ ก่อนจะเคลื่อนวนไปตามแนวทาง ใบหน้ามีเค้าคมคาย แววตาดูเรียบเฉย แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรนอกจากวิเคราะห์สิ่งที่กำลังสัมผัสอยู่ กลมกลึง นุ่

ประกายดาวไม่คิดว่าจะได้พบอารัญอีก เพราะตั้งแต่เขาทิ้งหล่อนเอาไว้ในเรือนหอเพียงลำพัง ชายหนุ่มก็หายออกไปจากชีวิตโดยไม่ยอมติดต่อกลับมา แต่ในวันที่หล่อนตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ และคบหาใครอีกคน เขากลับหวน

ช่วงเวลาที่ห่างไกล คิรากรกลายเป็นใครอีกคนที่คีตภัทรไม่เคยรู้จัก ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่พี่ชายแสนดีของหล่อนอีกต่อไป “ทำไมถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ไม่รักคีย์แล้วเหรอคะพี่คิม”

การเปลี่ยนผู้หญิงคนแล้วคนเล่าของธัณย์ ทำให้ดุจดาวคิดเสมอว่าเขาคือผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ

เป็นแค่ลูกจ้าง ต้องทำตามหน้าที่ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ไม่มีสิทธิ์รัก…

‘สัญญากับน้อยนะ ถ้าพี่เธียรไม่รักน้อยแล้ว ขอให้บอกกันตรงๆ อย่าโกหกหรือปิดบัง แค่บอกมาคำเดียวน้อยจะเป็นฝ่ายไปเอง ไม่อยู่ให้พี่เธียรต้องลำบากใจเลยสักนิด...’

ร่างกายเป็นของเขา แต่หัวใจเป็นของใครอีกคน คะนึงนิจคิดเสมอว่าสักวันชีวิตจะต้องเป็นของหล่อนเอง...

เมื่อถูกบังคับให้แต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนพ่อ ธาดา ฉันทวัฒน์สัญญากับตัวเองอยู่เงียบๆ เขาจะยอมให้ผู้หญิงคนนั้นนอนกอดทะเบียนสมรสได้นานเท่าที่ต้องการ แต่จะไม่มีวันให้สิทธิ์แตะต้องตัวเขาแม้ปลายก้อย! ทว่า

เบื้องหน้า...หล่อนคือแม่บ้านฝีมือเยี่ยม แต่หลังบ้านและบนเตียง... หล่อนคือของตายที่เขามีไว้เพียงเพื่อระบายเท่านั้น

“...เจ็บแค่นี้ถึงกับลุกไม่ขึ้นเชียว? อย่าลืมสิ ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านเมืองศิวิไลซ์ รอบตัวคุณจะได้มีแต่ผู้ชายหน้าโง่คอยล้อมหน้าล้อมหลัง แต่ที่นี่คือป่า ผมมีให้แค่ เสือ สิงห์ กระทิง และก็แรด!” “ผู้กอง!!”

ผู้หญิงสองคนเปรียบดั่งดวงจันทร์ ที่ส่องแสงลงมากระทบดิน... คนหนึ่งเขารัก แต่อีกคนเขากลับทำลาย... กว่าจะรู้ว่าใครคือดวงจันทร์ของหัวใจ...ทุกอย่างก็สายเกินไปเสียแล้ว

ครั้งหนึ่ง หล่อนถูกประณามว่าเป็นผู้หญิงใจแตก ลูกของหล่อนถูกตราหน้าว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ ต้องอดทนต่อคำคนและสายตาหมิ่นแคลนหยามหยัน แต่ในวันที่หล่อนเริ่มจะเข้มแข็ง เขากลับปรากฏตัวพร้อมยื่นข้อเสนอที่ทำให้หญิ

จากที่คิดเอาไว้ว่าถ้าหล่อนดื้อด้านสันดานหยาบ เขาจะเอามือเปื้อนคราบน้ำมันบีบคอสวยๆ ให้หักเป็นสองท่อน แต่ทำไปทำมาเขากลับอยากซุกหน้ากับซอกอกของหล่อนมากกว่า ยัดเยียดเนื้อตัวและหัวใจรวมทั้งสมบัติพัสถานที่

สาวเฉิ่มเชย พนักงานธุรการต๊อกต๋อย ชีวิตประจำวันของหล่อนเรียบง่าย และมีภาระหนักอึ้งแบกรับไว้เต็มสองบ่า กระนั้น หล่อนยังพอเจียดเวลามาปลาบปลื้มหนุ่มหล่อมาดเซอร์ ที่ไม่เคยแม้แต่จะชายตาแลหล่อนเลยสักครั้ง!

“จูบกัน”เสียงของน่านฟ้าพร่าลง ใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำ เรียวปากสีเรื่อได้รูปปัดผ่านริมฝีปากนุ่มนิ่มปิดสนิทเพียงแผ่วเบาราวหยั่งเชิง

สัญญาลวงจากผู้ชายสารเลว ทำให้นาตาชาหรือ ‘นังช้อย’ ของเพื่อนๆ ต้องตกอยู่ในสภาวะอกหักรักคุด เป็นเหตุให้ค่ำคืนเคาท์ดาวน์ที่แสนเงียบเหงากลายเป็นค่ำคืนเคาท์ดาวน์ที่แสนเร่าร้อนอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้

เพราะต้องการหนีความวุ่นวายจากเมืองใหญ่ จึงตัดสินใจเดินทางมาฝังตัวที่บ้านนาดอน ที่นี่เขาได้พบกับผู้หญิงหน้าใส ทำงานตัวเป็นเกลียว ที่มีริมฝีปากจิ้มลิ้มแต่จัดจ้าน เรียกร้องให้เขาสัมผัสโดยไม่รู้ตัว!

"บิวแค่ต้องการพี่ภัค" หัวใจของภคภัทรกระตุกโลด ดวงตาเบิกกว้างก่อนจะค่อยๆ หรี่แคบลง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากของหญิงสาว "ต้องการในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งต้องการผู้ชายคนหนึ่ง"