เพราะเธออยู่ในความดูแลของฉัน เพราะแบบนั้นอย่าคิดจะมาจับตัวเธอ...โดยที่ฉันยังไม่อนุญาต

เธอ..ผู้เปรียบดั่งอาหารชั้นเลิศสำหรับเหล่านักล่า เธอ..เพียงแค่ต้องการใช้ชีวิตแบบคนปกติธรรมดา เธอ..ผู้ถูกกักขัง

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

หลังจากที่โลกได้เผชิญกับวิกฤติที่ทำให้สูญเสียประชากรไปถึง 9 ใน 10 ส่วน เหตุการณ์นี้ทำให้หญิงสาวผู้หนึ่งได้ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับความทรงจำที่ว่างเปล่า การตื่นขึ้นของเธอจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นหรือแย่ลงกัน?

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

เธอเปรียบเสมือนราชินีของเราอสูรทั้งปวง.. ณ.บัดนี้เธอได้ขึ้นเวทีศึกสังเวียนแร็กนาร็อคด้วยตัวของเธอเอง.. ในฐานะของตัวแทนฝ่ายมนุษย์

ถ้าเปรียบถิงซูมี่เป็นน้ำผึ้งอันหอมหวาน ถังซานก็คงจะเป็นแมลงที่บินเข้าไปดอมดม หลงใหล มัวเมา และอยากเก็บมันไว้แต่เพียงผู้เดียว แมลงตัวอื่นอย่าได้หวังจะได้ลิ้มลอง

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...