หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

หน้าตาคล้ายปีศาจต้นกำเนิด หากแต่พลังกลับไม่ใช่ ผู้ถือครองฐานะ "ผู้อุปถุมภ์อนาคตวิลเลิน" ละมั้งนะ

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสาวน้อยวัย25ทะลุมิติมาอยู่ในร่างขององค์หญิงองค์เล็ก และองค์เดียวของราชวงศ์ที่ไม่มีใครรู้ถึงการมีอยู่ เพราะมารดาถูกคุมขังไว้ในตำหนักเย็นตั้งแต่ตอนที่ท้องอ่อน ๆ

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

หลังงานกีฬายูเอ พวกห้อง 1-A ก็ได้รู้แล้ว ว่าแผนกทั่วไปมีคนอันตรายอยู่ที่นั่นด้วย...แต่ก็แค่ไม่ได้มีคนเดียวที่อันตราย--เรื่องนี้ถามโทโดโรกิได้ เพราะชินโซที่แผนกทั่วไปมีสองคน

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

“หม่าม๊าเรย์เพนหม่าม๊าของเลา! หยั่มมาเจ๊าะแจ๊ะหม่าม๊าเลานะ! ไอ่เจ้าปู้จายเจ้าจู้!” ฟุรุยะ เรย์ ควรจะทำอย่างไรกับความกระอักกระอ่วนนี้เมื่อลูกชายตัวน้อยดันไปชี้หน้าด่าไรย์ว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้