มีคนบอกว่าการจำยอมเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเมื่อถูกโจรสลัดฉุดขึ้นเรือ จากนั้นการสมยอมจะทำให้ชีวิตบนเรือดีขึ้น โรสไม่เข้าใจว่านี่เป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือไม่?

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

เพราะเธออยู่ในความดูแลของฉัน เพราะแบบนั้นอย่าคิดจะมาจับตัวเธอ...โดยที่ฉันยังไม่อนุญาต

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

สองปีก่อนตระกูลอุจิฮะจะถูกฆ่าล้าง ‘ตระกูลอิการาชิ’ ที่เป็นหนึ่งในตระกูลเก่าแก่ของโคโนฮะ ผู้เป็นเจ้าของขีดจำกัดสายเลือด ‘เกราะอสุรา’ ได้ประสบกับโศกนาฏกรรมที่คล้ายคลึงกันและเหลือผู้รอดชีวิตเพียงแค่สองคน

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...