หนูเรย์ไม่ต้องกลัวนะ มัมหมีจะปกป้องหนูเอง อ๊ะ! ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะ บังอาจขโมยหนูเรย์ไปได้ยังไง! เดี๋ยวจะแช่งให้ยิงปืนไม่แม่นเสียหรอก!

ตอนนี้อัลฮัยธัมได้เรียนรู้แล้วว่าความชิบหายเดินได้มันเป็นยังไง เพราะว่าตอนนี้มันมาในรูปแบบอุกกาบาตมนุษย์อย่าง "โทโดโรกิ โทยะ" นั่นเอง

"ผม คือ โกโจ ซาโตรุ"

เธอที่ต้องใช้ชีวิตภายใต้เงาของพี่ชายตัวเอง เกะโท สุงุรุ เพื่อซ่อนบาปทั้งปวงที่เขาก่อเอาไว้ภายใต้แสงอรุณ

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

"ฉันล่ะเกลียดโลกเส็งเคร็งนี่จริงๆ" การที่ผู้หญิงคนนึงรู้ว่าตัวเองกลายเป็นเดนสวะอย่าง เซนอิง นาโอยะ ในตระกูลเส็งเคร็งหัวโบราณอย่างสามตระกูลใหญ่ ที่ยึดถือสายเลือดและเพศชายเป็นใหญ่ คืออะไรที่บัดซบสิ้นดี

เพราะการต่อสู้กับจอมเวทแห่งความมืด เป็นชนวนเหตุทำให้ไบร์ททะลุมิติมาต่างโลก โลกที่มนุษยชาติต้องต่อสู้กับไททัน

เขาคือหุ่นเชิดที่ถูกสร้างขึ้นโดยเทพสายฟ้าผู้แสวงหาความเป็นนิรันดร์ ใช้ชีวิตและผ่านเหตุการณ์ต่างๆมามากกว่าครึ่งพันปี แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงข้ามจักรวาลมาได้ไกลขนาดนี้!

อัตลักษณ์ของฉันคืออะไร ? ไม่รู้สิ แล่ กับ เฉือน หรืออาจจะเป็น ระยะอนันต์ที่กั้นระหว่างแกกับฉันไว้ ไม่ต้องสงสัยให้มากความในเมื่อฉันมีระบบเทพไสยเวทที่สรรสร้างได้ทุกอาคมและทุกอาณาเขตที่ใจต้องการไงล่ะ !!!

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

“ ก็แค่คนธรรมดาที่รู้อนาคตและมีพันธะกับปอบในอดีต ”