เรื่องปัญญาอ่อนก็ทิ้งๆ มันไปบ้างจะได้ใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้น การยอมรับความจริงก็เหมือนกัน... ...น่ารำคาญชะมัดเลยนะโลกใบนี้เนี่ย...

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

"ความสัมพันธ์งั้นเหรอ...ยุ่งยากจัง" คำพูดนั้นทำให้ฟุยุมิได้แต่ยิ้มอย่างอ่อนใจขณะที่ทิ้งตัวลงพิงนางิที่นั่งอยู่ข้างเธอ... ความรักมันก็เป็นเรื่องยุ่งยากเสมอนั่นล่ะ

'เธอ' ไม่สนว่าจะมีใครตายหรือโลกใบนี้จะเป็นยังไง...สิ่งที่เธอสนใจคือ 'ปกป้องพวกเขา' เพียงเท่านั้น

ท่ามกลางสงครามที่ดุเดือดใบหน้าหวานเสมองไปยังทิศทางตรงหน้า เท้าขนาดมหึมาของไททันกำลังก้าวเข้ามาหาเธออย่างช้าๆก่อนที่จะ...เหยียบลงมา

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

ความตายนำพาฉันมายังโลกใบใหม่ โลกที่เต็มไปด้วยอสูรร้ายและนักล่าอสูร โลกในอนิเมะที่ฉันหลงไหล เป้าหมายในชีวิตนี้มีเพียงอย่างเดียว คือการเปลี่ยนโชคชะตาของเมนของฉัน "กิวทาโร่"

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...