อุตส่าห์ได้เกิดเป็นพระเอกที่เท่ๆแมนๆแล้วแท้ๆ แต่ทำไมนายเอกที่ควรจะตัวเล็กและบอบบางตามต้นฉบับ ถึงได้ดูสูงใหญ่และกำยำกว่าเขามาก แถมเอวดุชะมัด

รักเราเป็นเรื่องบังเอิญหรือใครบางคนตั้งใจ

หลังเหตุการณ์ USJ วิลเลินที่ถูกจับมาถูกสอบสวน มีหนึ่งในนั้นที่มีบางอย่างผิดปกติ--อุจิฮะ ซาสึเกะ เด็กอายุ 16 อยู่ในที่เกิดเหตุ ถูกลงความเห็นว่าสูญเสียความทรงจำ เจ้าตัวบอกว่าตัวเองไม่ได้อยู่ 'ที่นี่'

โกะโจ ซาโตรุได้รับภารกิจไปปัดเป่าคำสาปที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง แต่อาคมของคำสาปตนนั้นกลับส่งเขามาที่ไหนไม่รู้ --

ได้โอกาสย้อนกลับมาก่อนวันสิ้นโลก 1 เดือนงั้นหรอ ชาตินี้ฉันขอไม่เป็นเครื่องมือให้ใครใช้ประโยชน์อีก ของวิเศษงั้นหรอ ฉันจดจำมันได้ทั้งหมดว่าพวกมันอยู่ที่ไหน . . . เอ๊ะ นั่นมันหน้าจอระบบหรือเปล่านะ ?

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ถ้าบอสอยากขึ้นเตียงกับแอลล์ บอสต้องยอมจ่ายตามที่แอลล์ต้องการ!

เรื่องในอดีตคุณพ่อหนีไปจากมันไม่ได้หรอกครับ อยากลืมหรอ? ผมไม่ให้ลืมหรอก จะหนีความผิดไปถึงไหนกันครับคุณพ่อ?

สองพี่น้องไรเดนนัั้นตัวติดกันมาโดยตลอด ผู้เป็นพี่สาวนั้นมีข่าวลือไม่ดีมากมาย และผู้เป็นน้องชายนั้นเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง ทำให้ผู้คนในโรงเรียนต่างเกลียดชังและไม่ชอบหน้าสองพี่น้องไรเดน

คนธรรมดาที่ไม่มีอัตลักษณ์ แต่กลับครอบครองดวงตาแห่งพระเจ้า

น้ำหยดลงหินทุกวัน หินไปบอกไปไกล ๆ ส้นตีนครับ

ทะลุมิติมาทั้งทีได้แค่แม่ไก่อ้วนพีตัวเดียวเนี่ยนะ ไอ้ผู้คุมวิญญาณเฮงซวย!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

จากอนาคตอันรุ่งเรืองสู่ปี 1995 เฉินหลิงได้สร้างสวรรค์บนดินขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ...

อิริน่า โมโรซอฟ มนุษย์ครึ่งเทพผู้สู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับด้วยสิ่งที่เรียกว่าชะตากรรมในรูปแบบพ่อมดผู้ทรงพลังสองหน่อ

เพราะการต่อสู้ครั้งนั้นทำให้เธอต้องสูญเสียทุกสิ่ง สูญเสียแม้กระทั่งชีวิตของเธอเอง แต่เธอไม่เสียใจหรอกนะ เธอจะเก็บและถนอมมันเอาไว้ด้วยสองอุ้งมือน้อย ๆ เก็บเหล่าความทรงจำอันแสนมีค่าของเธอเอาไว้ตลอดการ

Journey to the End of the World การเดินทางของเด็กสาวที่ตื่นขึ้นมายังโลกที่เสือมสูญนี้เพื่อหาตัวตนที่แท้จริงและความทรงจำ การเรียนรู้เกี่ยวกับโลกและการเติมโตของเธอดั่งดารามืดที่ฉายแสงเพียวลำพัง

ถ้าเธอหลงทางในป่าเขา, เจอหัวขโมยตามทาง, เจอนักดาบแห่งน้ำ และเปลวเพลิง, เจอภูตผีปีศาจ, เจอเหล่าอสูรชั่วร้าย, เรียกชื่อฉันสิ ‘เซียนยักษาสามตาห้าร่าง – เซียว’ แล้วฉันจะปกป้องเธอเอง

หืม...? ผมว่ามันต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนซักที่ อยู่ดีๆ จากที่นอนอยู่ในฟูกนุ่มสบายบนพื้นเสื่อทาทามิจะมานอนเป็นซากที่ตรอกร้างในซอยเปลี่ยวได้ไงกันครับ

ครั้นตัวเจ้าหวนคืนสู่พื้นสมุทรลึกโอฬาร ยามนั้นตัวข้าจะเฝ้ามองเจ้าเติบโตอย่างงดงามท่ามกลางหมู่ดอกไม้ทะเล ดวงตากลมโตดั่งไข่มุกล้ำค่าที่ข้าไม่อาจแตะต้อง แด่ตัวเจ้าผู้ครอบครองดวงหฤทัยของข้าตราบนิดนิรัน์