ในตอนที่คิดว่าชีวิตนี้ได้จบลงแล้ว ตัวผมที่รู้ดีว่าสุดท้ายยังไงก็คงไม่รอดแน่ กลับได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในฐานะของ ‘คุโรซาวะ เรกิ’ ภรรยาของ ‘คุโรซาวะ จิน’ หรือที่รู้จักกันในนามของ ยินแห่งองค์กรชุดดำ

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

...จากวิศวกรคอมฯ จอมขี้เกียจ ที่วัน ๆ เอาแต่มองหาความรู้รอบตัว เพื่อหลีกหนีจากชีวิตจำเจและโรคปวดหลัง กำลังขับ 'มอเตอร์ไซด์' คันโปรดฟ่าสายฝนกลับบ้าน แต่ 'ฟ้าผ่า' ลงหัว ย้อนมาเกิดใหม่ในยุค 90 ...

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

จะไปพูดกับใครได้ละว่าสะดุดขาโต๊ะหัวฟาดเก้าอี้จนตุย ให้ตายเถอะเมอร์ลินน่าขายหน้าที่สุด

จะเป็นอย่างไรเมื่อมาริน่าดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของมาริน่า ก็อนท์ ลูกสาวคนเล็กของบ้านก็อนท์และเธอยังมีสักเป็นน้าสาวของว่าที่จอมมารที่ยังไม่มาเกิดอีกด้วย ในนิยายมันไม่เห็นจะมีคนชื่อมาริน่า ก็อนท์เลยน่ะ