" ฉันป้องกันทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน มั่นใจว่าไม่มีทางพลาดแน่ ๆ " [ กลกันต์ x แพรธารา ** ไม่พลาดแต่ลูกสองค่า** ]

เมื่อต้องเลือกไปยังโลกอนิเมะ เขาจึงเลือกโลกฮันเตอร์แห่งนี้ โลกที่มีคนที่เขาหลงรักและคนที่เขาอยากดูแล แต่เขากลับต้องตาบอดเพราะนั้นคือค่าใช้จ่ายของการมายังโลกแห่งนี้ {ผู้แต่งติดเรียนและฝึกงาน อาจลงช้า}

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ในตอนที่คิดว่าชีวิตนี้ได้จบลงแล้ว ตัวผมที่รู้ดีว่าสุดท้ายยังไงก็คงไม่รอดแน่ กลับได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในฐานะของ ‘คุโรซาวะ เรกิ’ ภรรยาของ ‘คุโรซาวะ จิน’ หรือที่รู้จักกันในนามของ ยินแห่งองค์กรชุดดำ

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

หากได้ขอพรหนึ่งข้อ ผมก็อยากจะมีความสุขสักครั้งในชีวิตนี้

ชงชัย ศิริชัย ชายวัย49 ปี อีกไม่นานเค้าจะปลดประจำการกลับไปใช้ชีวิตสบายๆพร้อมเงินเกษียณที่บ้าน แต่อนิจจา เหตุไฉน? ถึงเป็นเช่นนี้!!!?

เพื่อเป็นนักบุญ เจ้าหน้าที่อมตะจึงเรียกฉันให้เลี้ยงม้า ชื่อจีน 苟成圣人，仙官召我养马 ชื่ออังกฤษ If I become a saint, the immortal official will call me to raose horses

ไม่ว่าจะหลบ ไม่ว่าจะหลีก ไม่ว่าเธอจะซ่อน เขาก็มักจะต้อนและอ่อยให้เธอลืมค่ำคืนนั้นไม่ได้สักที

ผมที่กำลังนอนอ่านนิยายที่ชื่นชอบรอบที่ร้อย อยู่ดีๆก็ไหลตายมากลายเป็นเพลเยอร์ของนิยายที่ตัวเองกำลังอ่าน แต่ผมรู้แค่ว่าชีวิตติ่งของผมมันประสบความสำเร็จเพราะผมจะได้เจอพระเอก!!

เมื่อหายนะในรูปของวัตถุหายไปในโลกของเหล่ายมทูต 'โออิชิ มาซาโตะ' จึงถูกเรียกตัวออกค้นหาและนำมันกลับมา... (เนื้อหาอาจไม่ตามอนิเมะหรือมังงะทั้งหมด)

ลาเต้เมาหนักจนใหลตายแล้วเข้ามาอยู่ในนิยายประสาทแดกที่คนเขียนมันอวยพระเอกจนน่าเกลียดมีแต่คนรุมล้อมถวายตัวให้และที่เขาอยากตายรอบสองคือคนที่เขายึดร่างอยู่ตอนนี้เป็นหนึ่งในนั้น แม่มันเถอะ!

เซียงซีรู้ตัวว่าได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องหนึ่ง โดยไม่มีความทรงจำดั้งเดิมของตัวเอง เขาเข้ามาอยู่ในร่างของตัวประกอบแสนจืดจางที่เป็นหนึ่งในสองเพื่อนสนิทของพระเอกนิยาย (ติดเหรียญแล้ว+อีบุค)

ข้าวปั้นที่ตายเพราะซอมบี้ หลุดเข้ามาในนิยายโรแมนติก แต่ซอมบี้ก็ดันตามเข้ามาด้วย ทำไมไม่มีใครบอกเขาเล่า ว่าในนิยายก็มีวันสิ้นโลกด้วย?!

ผมแค่อยากเป็นเด็กเรียน ทำงานดี ๆ มีเงินเยอะ ๆ แค่นั้นครับ ทำไมต้องลากผมไปฟัดกับเจ้าพวกนั้นด้วย!!!! (รีไรท์)

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ซวยมากๆอกหักยังไม่พอดันมาสะดุดรองเท้าส้นสูงจนตกทะเลจมนํ้าตาย เกิดใหม่กลายเป็นนางเงือกน้อยในโลกจีนโบราณไปซะแล้ว! มหัศจรรย์สุดๆว่าแต่นั่นใครกันที่ตกทะเล เป็นเจ้าชายเหมือนในนิทานเงือกหรือเปล่านะ?

“เมื่อไหร่จะเลิกยืนดูแล้วมาช่วยข้าแบกเจ้าพวกนี้สักที!” “เจ้าก็ทำเองได้นี่” “แต่มันจะดีกว่านี้ถ้ามาช่วยกันปะวะ รู้จักคำว่าน้ำใจรึเปล่า ใจคอจะยืนดูเฉย ๆ เลยรึไง” “ใช่” “กึด...ไอ้เวรนี่”

ปกติเวลาได้ไปเกิดใหม่มันต้องแบบแฟนตาซี หรือยุคระหว่างดวงดาวอะไรพวกนี้ไม่ใช่เหรอวะ!? ทำไมเกิดใหม่มาแล้วเหมือนโลกเดิมงี้อ่ะ? แต่ไอชิบหาย!!! โลกนี้ไม่มีขนม!!!!!

รักแหละ แต่ไม่รู้ต้องทำยังไง ก็คนมันไม่เคยมีน้องนี่หว่า     อยากเห็นหน้าแต่ว่าก็กลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ ****